Naar inhoud springen

Rode hoornpapaver

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Rode hoornpapaver
Rode hoornpapaver
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Orde:Ranunculales
Familie:Papaveraceae (Klaproosfamilie)
Geslacht:Glaucium
Soort
Glaucium corniculatum
(L.) Rudolph (1781)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Rode hoornpapaver op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De rode hoornpapaver (Glaucium corniculatum) is een eenjarige of tweejarige plant uit de papaverfamilie (Papaveraceae). Het is een plant van open grond, in gebergten op hellingen tot 1600 m hoogte. De plant komt van nature voor in Zuidwest-Europa, op het Iberisch Schiereiland, in Zuidwest-Azië en in Noord-Afrika. In Noord-Amerika is de soort geïntroduceerd.

De tot 50 cm hoge plant heeft aan de vertakte stengels tot 25 cm lange grijsgroene bladeren. Deze bladeren zijn zeven- tot negenvoudig gelobd.

De rode, soms oranje bloemen hebben 5 cm grote kroonbladen en 1,5–3 cm grote kelkbladen, die bij het begin van de bloei afvallen. De kroonbladen hebben vaak een tot 4 cm grote zwarte vlek aan de voet. De doosvrucht is recht of licht gebogen. De bloeiperiode valt aan het eind van de lente en het begin van de zomer.

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Glaucium corniculatum op Wikimedia Commons.