Roeien op de Olympische Zomerspelen 2016 – Lichte dubbel-twee mannen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Roeien op de Olympische Zomerspelen 2016
Lichte dubbel-twee mannen
Gehouden in Vlag van Brazilië Rio de Janeiro
Jaar 2016
Data 7–12 augustus
Sport Roeien
Accommodatie(s) Lagoa Rodrigo de Freitas
Deelnemers 40 atleten uit 20 landen
Medailles
Goud  Pierre Houin
 Jérémie Azou
 Vlag van Frankrijk Frankrijk
Zilver  Gary O'Donovan
 Paul O'Donovan
 Vlag van Ierland Ierland
Brons  Kristoffer Brun
 Are Strandli
 Vlag van Noorwegen Noorwegen
Vorige: 2012     Volgende: 2020
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Roeien op de
Olympische Zomerspelen 2016
Skiffmannenvrouwen
Lichte dubbel-tweemannenvrouwen
Dubbel-tweemannenvrouwen
Twee-zondermannenvrouwen
Dubbel-viermannenvrouwen
Lichte vier-zondermannen
Vier-zondermannen
Achtmannenvrouwen

De lichte dubbel-twee mannen op de Olympische Zomerspelen 2016 vond plaats van zaterdag 7 tot en met vrijdag 12 augustus 2016. Regerend olympisch kampioen waren Mads Rasmussen en Rasmus Quist Hansen uit Denemarken, die in Rio de Janeiro hun titel verdedigden. De competitie bestond uit meerdere ronden, beginnend met de series en herkansingen om het deelnemersveld van de halve finales te bepalen. Er werden vier halve finales geroeid, twee A/B-halve finales en twee C/D-halve finales. Alleen de roeiers in eerstgenoemde halve finale deden nog mee om de medailles (de drie besten in de A-halve finale en de drie besten in de B-halve finale bereiken de finale); de deelnemers aan de overige halve finales vielen al eerder af. Zij raceten nog om zo de totale ranglijst te kunnen vaststellen. Concluderend moest een duo in zijn serie bij de eerste twee eindigen (of bij de eerste twee in de herkansing), en in de halve finale bij de eerste drie om de A-finale te bereiken.

De series vonden plaats op zondag 7 augustus 2016, een dag later gevolgd door de herkansingen. De laagste halve finales (C/D) werden geroeid op dinsdag 9 augustus, gevolgd door de beste halve finales op 10 augustus. De finale waarin de medailles werden verdeeld was op vrijdag 12 augustus 2016.

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Series[bewerken | brontekst bewerken]

De beste twee duo's van elke serie plaatsten zich voor de halve finales. De drie overige duo's proberen in de herkansingen zich alsnog te kwalificeren.

Serie 1[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam land tijd
1 Gary O'Donovan
Paul O'Donovan
Vlag van Ierland Ierland 6:23.72 Q
2 Andrea Micheletti
Marcello Miani
Vlag van Italië Italië 6:24.10 Q
3 Mads Rasmussen
Rasmus Quist
Vlag van Denemarken Denemarken 6:33.67 H
4 Moritz Moos
Jason Osborne
Vlag van Duitsland Duitsland 6:40.48 H
5 Hüseyin Kandemir
Cem Yılmaz
Vlag van Turkije Turkije 6:41.67 H

Serie 2[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam land tijd
1 Kristoffer Brun
Are Strandli
Vlag van Noorwegen Noorwegen 6:24.81 Q
2 Josh Konieczny
Andrew Campbell
Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 6:26.56 Q
3 Felipe Cárdenas
Bernardo Guerrero
Vlag van Chili Chili 6:38.95 H
4 Bernhard Sieber
Paul Sieber
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 6:43.97 H
5 Chun Hin Chiu
Mang Chiu Tang
Vlag van Hongkong Hongkong 6:54.05 H

Serie 3[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam land tijd
1 Pierre Houin
Jérémie Azou
Vlag van Frankrijk Frankrijk 6:24.62 Q
2 Artur Mikołajczewski
Miłosz Jankowski
Vlag van Polen Polen 6:27.70 Q
3 Hiroshi Nakano
Hideki Omoto
Vlag van Japan Japan 6:34.27 H
4 Liosbel Hernández
Raúl Hernández
Vlag van Cuba Cuba 6:39.79 H
5 André Matias
Jean-Luc Rasamoelina
Vlag van Angola Angola 6:58.93 H

Serie 4[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam land tijd
1 James Thompson
John Smith
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika 6:23.10 Q
2 Will Fletcher
Richard Chambers
Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië 6:25.62 Q
3 Daniel Wiederkehr
Michael Schmid
Vlag van Zwitserland Zwitserland 6:29.95 H
4 Man Sun
Chunxin Wang
Vlag van China China 6:30.83 H
5 William Giaretton
Xavier Vela
Vlag van Brazilië Brazilië 6:31.13 H

Herkansingen[bewerken | brontekst bewerken]

De beste twee duo's van elke herkansingsrace plaatsten zich voor de halve finales.

Herkansing 1[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam land tijd
1 Mads Rasmussen
Rasmus Quist
Vlag van Denemarken Denemarken 7:02.78 Q
2 Man Sun
Chunxin Wang
Vlag van China China 7:03.88 Q
3 Liosbel Hernández
Raúl Hernández
Vlag van Cuba Cuba 7:07.17 C/D
4 Felipe Cárdenas
Bernardo Guerrero
Vlag van Chili Chili 7:11.38 C/D
5 Hüseyin Kandemir
Cem Yılmaz
Vlag van Turkije Turkije 7:13.49 C/D
6 André Matias
Jean-Luc Rasamoelina
Vlag van Angola Angola 7:29.73 C/D

Herkansing 2[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam land tijd
1 Moritz Moos
Jason Osborne
Vlag van Duitsland Duitsland 7:05.36 Q
2 Bernhard Sieber
Paul Sieber
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 7:06.41 Q
3 Daniel Wiederkehr
Michael Schmid
Vlag van Zwitserland Zwitserland 7:07.90 C/D
4 Hiroshi Nakano
Hideki Omoto
Vlag van Japan Japan 7:11.20 C/D
5 William Giaretton
Xavier Vela
Vlag van Brazilië Brazilië 7:13.60 C/D
6 Chun Hin Chiu
Mang Chiu Tang
Vlag van Hongkong Hongkong 7:22.05 C/D

Halve finales[bewerken | brontekst bewerken]

De beste drie roeiers van de halve finales A/B plaatsen zich voor de A-finale, waarin de medailles verdeeld worden.

Halve finale C/D[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam land tijd
1 William Giaretton
Xavier Vela
Vlag van Brazilië Brazilië 7:27.34 Q
2 Liosbel Hernández
Raúl Hernández
Vlag van Cuba Cuba 7:30.13 Q
3 Hiroshi Nakano
Hideki Omoto
Vlag van Japan Japan 7:30.64 Q
4 André Matias
Jean-Luc Rasamoelina
Vlag van Angola Angola 7:39.59 D
rang naam land tijd
1 Daniel Wiederkehr
Michael Schmid
Vlag van Zwitserland Zwitserland 7:22.15 Q
2 Hüseyin Kandemir
Cem Yılmaz
Vlag van Turkije Turkije 7:24.14 Q
3 Felipe Cárdenas
Bernardo Guerrero
Vlag van Chili Chili 7:24.71 Q
4 Chun Hin Chiu
Mang Chiu Tang
Vlag van Hongkong Hongkong 7:33.47 D

Halve finale A/B[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam land tijd
1 Pierre Houin
Jérémie Azou
Vlag van Frankrijk Frankrijk 6:34.43 Q
2 Josh Konieczny
Andrew Campbell
Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 6:35.19 Q
3 Gary O'Donovan
Paul O'Donovan
Vlag van Ierland Ierland 6:35.70 Q
4 Will Fletcher
Richard Chambers
Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië 6:38.76 B
5 Moritz Moos
Jason Osborne
Vlag van Duitsland Duitsland 6:59.28 B
6 Man Sun
Chunxin Wang
Vlag van China China 7:01.49 B
rang naam land tijd
1 James Thompson
John Smith
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika 6:38.01 Q
2 Kristoffer Brun
Are Strandli
Vlag van Noorwegen Noorwegen 6:38.65 Q
3 Artur Mikołajczewski
Miłosz Jankowski
Vlag van Polen Polen 6:40.23 Q
4 Andrea Micheletti
Marcello Miani
Vlag van Italië Italië 6:40.45 B
5 Mads Rasmussen
Rasmus Quist
Vlag van Denemarken Denemarken 6:45.05 B
6 Bernhard Sieber
Paul Sieber
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 6:53.62 B

Finales[bewerken | brontekst bewerken]

In vier finales wordt de totale eindranglijst opgesteld

Finale D[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam land tijd
19 Chun Hin Chiu
Mang Chiu Tang
Vlag van Hongkong Hongkong 6:57.95
20 André Matias
Jean-Luc Rasamoelina
Vlag van Angola Angola 7:01.74

Finale C[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam land tijd
13 Daniel Wiederkehr
Michael Schmid
Vlag van Zwitserland Zwitserland 6:42.57
14 William Giaretton
Xavier Vela
Vlag van Brazilië Brazilië 6:44.80
15 Hiroshi Nakano
Hideki Omoto
Vlag van Japan Japan 6:45.81
16 Hüseyin Kandemir
Cem Yılmaz
Vlag van Turkije Turkije 6:47.06
17 Felipe Cárdenas
Bernardo Guerrero
Vlag van Chili Chili 6:47.67
18 Liosbel Hernández
Raúl Hernández
Vlag van Cuba Cuba 6:47.80

Finale B[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam land tijd
7 Will Fletcher
Richard Chambers
Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië 6:28.81
8 Andrea Micheletti
Marcello Miani
Vlag van Italië Italië 6:29.52
9 Moritz Moos
Jason Osborne
Vlag van Duitsland Duitsland 6:32.30
10 Mads Rasmussen
Rasmus Quist
Vlag van Denemarken Denemarken 6:34.72
11 Man Sun
Chunxin Wang
Vlag van China China 6:40.74
12 Bernhard Sieber
Paul Sieber
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 6:42.19

Finale A[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam land tijd
Goud Pierre Houin
Jérémie Azou
Vlag van Frankrijk Frankrijk 6:30.70
Zilver Gary O'Donovan
Paul O'Donovan
Vlag van Ierland Ierland 6:31.23
Brons Kristoffer Brun
Are Strandli
Vlag van Noorwegen Noorwegen 6:31.39
4 James Thompson
John Smith
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika 6:33.29
5 Josh Konieczny
Andrew Campbell
Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 6:35.07
6 Artur Mikołajczewski
Miłosz Jankowski
Vlag van Polen Polen 6:42.00