Sai van Wermeskerken

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sai van Wermeskerken
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam Sai van Wermeskerken
ファン ウェルメスケルケン 際
Geboortedatum 28 juni 1994
Geboorteplaats Maastricht, Vlag van Nederland Nederland
Lengte 178 cm
Been Rechts
Positie Rechtsback, Linksback
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Japan Kawasaki Frontale
Rugnummer 55
Contract tot 31 januari 2025
Jeugd
2002–2008
2008–2013
2013–2015
Vlag van Japan Yatsugatake Hokuto
Vlag van Japan Ventforet Kofu
Vlag van Nederland FC Dordrecht
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2015–2017
2017–2019
2019–2022
2022–2023
2023–2024
2024–
Vlag van Nederland FC Dordrecht
Vlag van Nederland SC Cambuur
Vlag van Nederland PEC Zwolle
Vlag van Nederland SC Cambuur
Vlag van Nederland N.E.C
Vlag van Japan Kawasaki Frontale
64(1)
66(1)
47(0)
24(1)
3(0)
0(0)
Interlands **
2016 Vlag van Japan Japan –23 5(0)

* Bijgewerkt op 26 januari 2024
** Bijgewerkt op 20 januari 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Sai van Wermeskerken (Maastricht, 28 juni 1994) is een Japans-Nederlands profvoetballer die als verdediger speelt. Hij maakte in januari 2024 de overstap van N.E.C. naar Kawasaki Frontale.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

FC Dordrecht[bewerken | brontekst bewerken]

Van Wermeskerken werd geboren in Nederland en groeide op in Japan. In 2013 werd hij na een stage opgenomen in de jeugd van FC Dordrecht. Hiervoor debuteerde hij op 10 mei 2015 in het eerste elftal. Hij speelde als basisspeler een wedstrijd in de Eredivisie, tegen FC Twente.[1][2] Hij degradeerde dat seizoen naar de Eerste divisie. Het seizoen erop speelde hij 31 wedstrijden en was hij een vaste waarde bij Dordrecht. Hij scoorde op 27 november 2015 in de 4-1 overwinning op Jong PSV zijn eerste doelpunt in zijn profcarrière. Ook het seizoen erop kwam hij tot 31 wedstrijden. In zijn vierde jaar bij Dordrecht, speelde hij nog één wedstrijd, zijn 67'ste wedstrijd voor Dordrecht, alvorens hij vertrok. Hij pakte die wedstrijd een rode kaart in blessuretijd.

SC Cambuur[bewerken | brontekst bewerken]

In 2019 stapte hij over van Dordrecht naar SC Cambuur. Daar moest hij de eerste wedstrijd nog een schorsing uitzitten vanwege zijn rode kaart namens Dordrecht. Op 3 september 2017 maakte hij zijn debuut voor de club in een 1-0 overwinning op FC Volendam. Dat jaar werd Cambuur achtste en bereikte het de play-offs om promotie, maar in de eerste ronde was Dordrecht, de vorige club van Van Wermeskerken te sterk voor ze. Hijzelf kwam dat seizoen 34 wedstrijden. Het seizoen erop miste hij geen enkele van de 45 wedstrijden die Cambuur in alle competities speelde. Op 12 april 2019 scoorde hij zijn eerste goal voor Cambuur in de 4-1 overwinning op Jong FC Utrecht. In de halve finale van de play-offs werd Cambuur uitgeschakeld door De Graafschap.

PEC Zwolle[bewerken | brontekst bewerken]

In de zomer van 2019 verruilde Van Wermeskerken SC Cambuur transfervrij voor PEC Zwolle. Daarvoor maakte hij op 11 augustus 2019 tegen FC Utrecht zijn debuut. Dat was bovendien zijn tweede Eredivisiewedstrijd, na zijn debuut ruim vier jaar daarvoor. Op 15 september leverde hij twee assists in de 6-2 overwinning op RKC Waalwijk. In zijn tweede seizoen bij PEC Zwolle speelde hij alles, tot hij begin februari 2021 geblesseerd raakte aan zijn knie en de rest van het seizoen moest toekijken. Op 22 januari 2022, bijna een jaar na zijn blessure, maakte hij Sc Heerenveen zijn rentree. Hij speelde dat seizoen zeven wedstrijd en dat bracht zijn eindtotaal voor PEC op 51 wedstrijden in drie seizoenen.

Opnieuw Cambuur[bewerken | brontekst bewerken]

Na drie seizoenen keerde hij terug bij zijn oude club SC Cambuur. Hij ondertekende een eenjarig contract.[3] Met Cambuur degradeerde hij in 2023 uit de Eredivisie. Hij speelde 25 wedstrijden dat seizoen en scoorde één keer. Zijn contract liep af en hij vond lange tijd geen club

N.E.C.[bewerken | brontekst bewerken]

Op 27 oktober 2023 bood N.E.C. Van Wermeskerken een contract aan voor één seizoen. Dit omdat rechtsback Brayann Pereira er in ieder geval tot de winterstop uit zou liggen met een blessure.[4] Nog geen week later maakte Van Wermeskerken in de met 5-3 gewonnen bekerwedstrijd tegen Roda JC Kerkrade zijn debuut voor N.E.C. Op 17 januari scoorde hij in de bekerwedstrijd tegen Go Ahead Eagles een schitterende volley met zijn zwakke linkerbeen, waarmee hij de wedstrijd in het voordeel van N.E.C. besliste. Nog geen later kondigde hij zijn vertrek aan bij N.E.C., waar hij zich na zes wedstrijden toch in de harten van de supporters had gesloten.

Kawasaki Frontale[bewerken | brontekst bewerken]

Van Wermeskerken had bij N.E.C. namelijk een clausule in zijn contract staan, dat hij in de winter mocht vertrekken wanneer zich een Japanse club aanbood. Opgegroeid in Japan, was het namelijk zijn droom om nog eens in de J1 League te spelen. Die droom kon verwezenlijkt worden toen in de winter van 2024 Kawasaki Frontale zich meldde bij N.E.C. Daar tekende hij een contract voor één jaar. Hij ging spelen met rugnummer 55. Hij debuteerde op 13 februari voor de club als invaller in blessuretijd voor Asahi Sasaki in de met 2-3 gewonnen uitwedstrijd om de AFC Champions League bij het Chinese Shandong Taishan. Op 17 februari maakte hij het enige doelpunt in de wedstrijd om de Japanse Supercup tegen Vissel Kobe.

Carrièrestatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2014/15 FC Dordrecht Vlag van Nederland Eredivisie 1 0 0 0 0 0 0 0 1 0
2015/16 Vlag van Nederland Eerste divisie 31 1 2 0 0 0 0 0 33 1
2016/17 31 0 1 0 0 0 0 0 32 0
2017/18 1 0 0 0 0 0 0 0 1 0
SC Cambuur 28 0 3 0 0 0 2 0 33 0
2018/19 38 1 3 1 0 0 4 0 45 2
2019/20 PEC Zwolle Vlag van Nederland Eredivisie 18 0 2 0 0 0 0 0 20 0
2020/21 22 0 1 0 0 0 0 0 23 0
2021/22 7 0 1 0 0 0 0 0 8 0
2022/23 SC Cambuur 24 1 1 0 0 0 0 0 25 1
2023/24 N.E.C. 3 0 3 1 0 0 0 0 6 1
2024 Kawasaki Frontale Vlag van Japan J1 League 0 0 0 0 1 0 1 1 2 1
Carrière totaal 204 3 17 2 1 0 7 1 229 6
Bijgewerkt op 17 februari 2024

Internationaal[bewerken | brontekst bewerken]

In 2016 nam hij met het Japans voetbalelftal onder 23 deel aan het Toulon Espoirs-toernooi.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]