Schweizerische Nordostbahn

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Schweizerische Nordostbahn (afgekort: NOB) was een Zwitserse spoorwegmaatschappij.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De Schweizerische Nordostbahn (NOB) ontstond op 30 juni 1853 door een fusie tussen de Schweizerische Nordbahn (SNB) en de Bodensee - und Rheinfallbahnen onder leiding van hoofdingenieur Alfred Escher uit Zürich.

Het dorp Romanshorn werd het belangrijkste knooppunt van de NOB in noordoost Zwitserland. In 1855 nam de NOB de scheepvaart op de Bodensee over en in 1869 werd een spoorwegveer op het traject tussen Romanshorn en Friedrichshafen (Duitsland) in gebruik genomen.

In 1858 werd door de NOB het traject van Baden over Brugg naar Aarau met de Schweizerischen Centralbahn (SCB) samengewerkt.

Aansluitend werd door de NOB tussen 1870 - 1875 samengewerkt met de SCB de om de verbinding tussen Zürich en Bazel te realiseren. In 1882 werd het traject tussen Brugg en Immensee door de Aargauische Südbahn met aansluiting aan de Gotthardbahn geopend.

Op 1 januari 1902 werd de NOB met zijn trajecten van totaal 853 kilometer en de Schweizer Bodenseeflotte overgenomen door de Schweizerische Bundesbahnen (SBB).

Voorgangers[bewerken | brontekst bewerken]

Trajecten[bewerken | brontekst bewerken]

Bestuurders[bewerken | brontekst bewerken]

Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

  • (de) (en) (fr) (it) SBB CFF FFS
  • (de) (en) (fr) (it) SBB CFF FFS Cargo
Zie de categorie Schweizerische Nordostbahn van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.