Naar inhoud springen

Spoedeisende medische hulpverlening

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Spoedeisende medische hulpverlening (SMH) verwijst naar het verstrekken van medische verzorging aan slachtoffers en patiënten met een plots ontstane of verergerende ziekte, letsel of andere aandoening, die al dan niet levensbedreigend is, en aan wie die hulp onmiddellijk of zo snel mogelijk moet verstrekt worden om de kans op overlijden of ernstige gezondheidsschade te voorkomen of beperken. Spoedeisende medische hulpverlening wordt in veel landen geleverd door een stelsel of keten die uit verschillende hulpverleners, diensten of organisaties bestaat, die elk hun eigen taken en verantwoordelijkheden hebben binnen dat stelsel of die keten. Diensten of organisaties die in de meeste landen een cruciaal aandeel hebben in deze keten zijn: meldkamers, ambulancediensten en ziekenhuizen.[1]

Afhankelijk van het land in kwestie kunnen er andere gangbare termen bestaan voor spoedeisende medische hulpverlening, zoals dringende medische hulpverlening[2] of prehospitaalzorg[3]. Als de spoedeisende medische hulpverlening in een breder kader geplaatst wordt samen met andere onderdelen van de gezondheidszorg die zich richten op niet-geplande hulpvragen, al dan niet voor minder ernstige gezondheidsproblemen, kan er ook gesproken worden van spoedzorg[4], acute zorg[5] of ongeplande zorg[6].