Aan zowel de linker- als rechterkant kent de sulcus cinguli in de meeste gevallen een ononderbroken verloop, maar kan ook uit twee of drie afzonderlijke onderbroken delen bestaan.[7] In een kwart van de gevallen loopt er parallel aan de sulcus cinguli een tweede hersengroeve.[7] Het achterste deel van de sulcus cinguli loopt omhoog,[7] en staat bekend als de ramus marginalis sulci cinguli.[5] In ongeveer een derde van de gevallen loopt de sulcus cinguli over in de sulcus subparietalis.[7]
Literatuurverwijzingen
↑Winkler. C. (1917). Handboek der neurologie. Eerste gedeelte. De bouw van het zenuwstelsel. Deel I. Het zenuwstelsel voor den reuk, voor het zien, voor het algemeen gevoel, en voor den smaak. Haarlem: De Erven F. Bohn.
↑Sliosberg, A. (1975). Elsevier’s medical dictionary in five languages. English/American / French / Italian / Spanish and German. (2e uitgave). Amsterdam/Oxford/New York: Elsevier’s Scientific Publishing Company.
↑ abcdeFoster, F.D. (1891-1893). An illustrated medical dictionary. Being a dictionary of the technical terms used by writers on medicine and the collateral sciences, in the Latin, English, French, and German languages. New York: D. Appleton and Company.
↑Nieuwenhuys, R., Voogd, J., Huijzen, C. van (1988). The human central nervous system: a synopsis and atlas (3e uitgave). Berlijn/Heidelberg/New York: Springer
↑ abcdOno, M., Kubik, S. & Abernathey, C.D. (1990). Atlas of the cerebral sulci. New York: Thieme.
