Super Prestige Pernod 1965

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Super Prestige Pernod 1965 was de zevende editie van dit regelmatigheidsklassement in het wielrennen. Ten opzichte van 1964 werden er twee koersen toegevoegd aan de kalender: de etappewedstrijd Circuit du Provençal leverde voor het eerst punten op en Luik-Bastenaken-Luik kwam voor het eerst sinds 1960 weer op de kalender. Daardoor telden er in totaal negentien wedstrijden mee voor de Super Prestige Pernod.

Jacques Anquetil won voor de derde maal (na 1961 en 1963) het eindklassement. Anquetil ging in geen enkele Grote Ronde van start, maar behaalde wel de overwinning in vier andere wedstrijden. Wereldkampioen Tom Simpson eindigde als tweede en Ward Sels werd derde. Sels had met name in april goede resultaten behaald: hij werd tweede in Parijs-Roubaix en de Ronde van Vlaanderen en hij won Parijs-Brussel. In Parijs-Roubaix was Sels tweede geworden achter Rik Van Looy, die de Hel van het Noorden voor de derde maal won. Hiermee evenaarde Van Looy het record van Octave Lapize en Gaston Rebry. Behalve de Super Prestige Pernod werden er nog twee andere prijzen uitgereikt: de Prestige Pernod voor Franse renners en de Promotion Pernod voor Franse renners onder de 25 jaar.

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Koers Winnaar
9–16 maart Vlag van Frankrijk Parijs-Nice Vlag van Frankrijk Jacques Anquetil
19 maart Vlag van Italië Milaan-San Remo Vlag van Nederland Arie den Hartog
31 maart–4 april Vlag van Frankrijk Circuit du Provençal Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Federico Bahamontes
11 april Vlag van Frankrijk Parijs-Roubaix (1965) Vlag van België Rik Van Looy
17 april Vlag van België Ronde van Vlaanderen (1965) Vlag van Nederland Jo de Roo
25 april Vlag van België Parijs-Brussel Vlag van België Ward Sels
29 april Vlag van België Waalse Pijl Vlag van Italië Roberto Poggiali
2 mei Vlag van België Luik-Bastenaken-Luik Vlag van Italië Carmine Preziosi
29 april–16 mei Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ronde van Spanje (1965) Vlag van Duitsland Rolf Wolfshohl
22–29 mei Vlag van Frankrijk Critérium du Dauphiné Libéré Vlag van Frankrijk Jacques Anquetil
30 mei Vlag van Frankrijk Bordeaux-Parijs (1965) Vlag van Frankrijk Jacques Anquetil
15 mei–6 juni Vlag van Italië Ronde van Italië (1965) Vlag van Italië Vittorio Adorni
22 juni–14 juli Vlag van Frankrijk Ronde van Frankrijk (1965) Vlag van Italië Felice Gimondi
27–30 augustus Vlag van Luxemburg Parijs-Luxemburg Vlag van Frankrijk Jean Stablinski
5 september Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Wereldkampioenschap in Lasarte-Oria (1965) Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Simpson
19 september Vlag van Frankrijk Grote Landenprijs Vlag van Frankrijk Jacques Anquetil
26 september Vlag van Frankrijk GP du Parisien Pelforth–Sauvage–Lejeune[1]
10 oktober Vlag van Frankrijk Parijs-Tours Vlag van Nederland Gerben Karstens
16 oktober Vlag van Italië Ronde van Lombardije Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Simpson

Eindklassementen[bewerken | brontekst bewerken]

Individueel[bewerken | brontekst bewerken]

Plek Renner Punten
1 Vlag van Frankrijk Jacques Anquetil 216
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Simpson 185
3 Vlag van België Ward Sels 170
4 Vlag van Frankrijk Raymond Poulidor 160
5 Vlag van Italië Felice Gimondi 155
6 Vlag van Italië Vittorio Adorni 140
7 Vlag van Frankrijk Jean Stablinski 130
8 Vlag van Nederland Gerben Karstens 105
Vlag van België Rik Van Looy
10 Vlag van Duitsland Rudi Altig 90