Tweede Kamerverkiezingen in het kiesdistrict Venlo (1888-1918)

Tweede Kamerverkiezingen in het kiesdistrict Venlo (1888-1918) geeft een overzicht van verkiezingen voor de Nederlandse Tweede Kamer in het kiesdistrict Venlo in de periode 1888-1918.^[1]

Het kiesdistrict Venlo was eerder ingesteld geweest in de periode 1848-1850. Het kiesdistrict werd opnieuw ingesteld na de grondwetsherziening van 1887. Tot het kiesdistrict behoorden vanaf dat moment de volgende gemeenten: Arcen en Velden, Belfeld, Bergen, Broekhuizen, Gennep, Grubbenvorst, Maashees, Meerlo, Mook en Middelaar, Oploo, Ottersum, Sambeek, Tegelen, Venlo, Venray, Vierlingsbeek en Wanssum.

Het kiesdistrict Venlo vaardigde in dit tijdvak per zittingsperiode één lid af naar de Tweede Kamer.

Legenda

vet: gekozen als lid van de Tweede Kamer.

6 maart 1888[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na vervroegde ontbinding van de Tweede Kamer.^[2]

	6 maart
Kiesgerechtigden	2.272
Opkomst	1.174
Geldige stemmen	1.147
Blanco stemmen	24
Kandidaten
J.H.L. Haffmans^[3]	1.052
L.F.H. Michiels van Kessenich	52
J.C. Gunst	25

9 juni 1891[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

	9 juni
Kiesgerechtigden	2.450
Opkomst	1.656
Geldige stemmen	1.643
Blanco stemmen	10
Kandidaten
J.H.L. Haffmans^[4]	1.083
C. Houben	528

10 april 1894[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na vervroegde ontbinding van de Tweede Kamer.

	10 april
Kiesgerechtigden	2.564
Opkomst	824
Geldige stemmen	808
Blanco stemmen	12
Kandidaten
J.H.L. Haffmans^[4]	752

13 oktober 1896[bewerken | brontekst bewerken]

Leopold Haffmans, gekozen bij de verkiezingen van 10 april 1894, overleed op 16 september 1896. Om in de ontstane vacature te voorzien werd een tussentijdse verkiezing gehouden.

	13 oktober
Kiesgerechtigden	2.588
Opkomst	2.112
Geldige stemmen	2.096
Blanco stemmen	12
Kandidaten
W.H. Nolens	1.396
E. Haffmans	699

15 juni 1897[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

	15 juni
Kiesgerechtigden	5.754
Kandidaten
W.H. Nolens^[4]

Nolens was de enige kandidaat; hij werd zonder nadere stemming gekozen verklaard.^[5]

14 juni 1901[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

	14 juni
Kiesgerechtigden	6.044
Kandidaten
W.H. Nolens^[4]

Nolens was de enige kandidaat; hij werd zonder nadere stemming gekozen verklaard.^[5]

16 juni 1905[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

	16 juni
Kiesgerechtigden	6.589
Kandidaten
W.H. Nolens^[4]

Nolens was de enige kandidaat; hij werd zonder nadere stemming gekozen verklaard.^[5]

11 juni 1909[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

	11 juni
Kiesgerechtigden	7.274
Opkomst	5.614
Geldige stemmen	5.576
Blanco stemmen	38
Kandidaten
W.H. Nolens^[4]	5.306
J. Oudegeest	270

17 juni 1913[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

	17 juni
Kiesgerechtigden	8.285
Opkomst	6.589
Geldige stemmen	6.524
Blanco stemmen	65
Kandidaten
W.H. Nolens^[4]	6.087
J.A. Rosenveldt	437

15 juni 1917[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer.

	15 juni
Kiesgerechtigden	9.190
Kandidaten
W.H. Nolens^[4]

De zeven in de vorige Tweede Kamer vertegenwoordigde partijen hadden afgesproken in elkaars kiesdistricten geen tegenkandidaten te stellen.^[6] Nolens was derhalve de enige kandidaat; hij werd zonder nadere stemming gekozen verklaard.

Opheffing[bewerken | brontekst bewerken]

De verkiezing van 1917 was de laatste verkiezing voor het kiesdistrict Venlo. In 1918 werd voor verkiezingen voor de Tweede Kamer overgegaan op een systeem van evenredige vertegenwoordiging met kandidatenlijsten van politieke partijen.

Bronnen

Tweede Kamerverkiezingen kiesdistrict Venlo op www.verkiezingsuitslagen.nl
Verkiezingen Tweede Kamer 1848-1918 op huygens.knaw.nl

Noten

↑ De verkiezingen in 1888 waren de eerste verkiezingen waarbij een Tweede Kamer van 100 leden gekozen werd; de verkiezingen in 1918 waren na de opheffing van de kiesdistricten de eerste verkiezingen waarbij de uitslag bepaald werd op grond van het stelsel van evenredige vertegenwoordiging.
↑ Bij de grondwetsherziening van 1887 was het aantal leden van de Tweede Kamer uitgebreid van een variabel aantal, afhankelijk van de bevolkingsomvang, naar een vast aantal van 100. Tegelijkertijd werd het aantal kiesdistricten uitgebreid.
↑ Haffmans was aftredend kamerlid voor het kiesdistrict Boxmeer dat in 1888 gedeeltelijk opging in het kiesdistrict Venlo.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Aftredend en herkiesbaar Tweede Kamerlid voor Venlo.
↑ ^a ^b ^c In de Kieswet van 7 september 1896 was vastgelegd dat bij enkelvoudige kandidaatstelling geen verkiezing gehouden hoefde te worden.
↑ Na de verkiezingen in 1917 zou een grondwetsherziening van kracht worden waarbij het stelsel van evenredige vertegenwoordiging werd ingevoerd ter vervanging van het districtenstelsel. Het was daarom te verwachten dat er op korte termijn nieuwe verkiezingen zouden worden gehouden. Zie ook het artikel over de Pacificatie van 1917.

[1] De verkiezingen in 1888 waren de eerste verkiezingen waarbij een Tweede Kamer van 100 leden gekozen werd; de verkiezingen in 1918 waren na de opheffing van de kiesdistricten de eerste verkiezingen waarbij de uitslag bepaald werd op grond van het stelsel van evenredige vertegenwoordiging.

[2] Bij de grondwetsherziening van 1887 was het aantal leden van de Tweede Kamer uitgebreid van een variabel aantal, afhankelijk van de bevolkingsomvang, naar een vast aantal van 100. Tegelijkertijd werd het aantal kiesdistricten uitgebreid.

[3] Haffmans was aftredend kamerlid voor het kiesdistrict Boxmeer dat in 1888 gedeeltelijk opging in het kiesdistrict Venlo.

[zittend-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Aftredend en herkiesbaar Tweede Kamerlid voor Venlo.

[enkelvoudig-5] In de Kieswet van 7 september 1896 was vastgelegd dat bij enkelvoudige kandidaatstelling geen verkiezing gehouden hoefde te worden.

[6] Na de verkiezingen in 1917 zou een grondwetsherziening van kracht worden waarbij het stelsel van evenredige vertegenwoordiging werd ingevoerd ter vervanging van het districtenstelsel. Het was daarom te verwachten dat er op korte termijn nieuwe verkiezingen zouden worden gehouden. Zie ook het artikel over de Pacificatie van 1917.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]