Uitgeverij Huis Clos

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Uitgeverij Huis Clos was een Nederlandse uitgeverij, actief tussen 1986 en 2017.[1]

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Uitgeverij Huis Clos werd in 1986 opgericht als private press. De eerste publicaties verschenen in kleine oplage, ze werden met de hand gezet en gedrukt in boekdruk en/of zeefdruk. Vanaf nummer 7 werd digitaal opgemaakt en in offset gedrukt. Pioniers van het eerste uur waren initiator en ontwerper Piet Gerards en boekbinder Jo Linssen. Neerlandicus Ben van Melick (redactie) en Willem van de Wetering (pr/fondsenwerving) sloten later aan. Huup Offermans onderhield de website.

Aanvankelijk was de uitgeverij gelieerd aan uitgeverij Gerards & Schreurs (Maastricht) en ontwerpstudio Piet Gerards Ontwerpers (Heerlen/Amsterdam). Van 1995 tot de opheffing in 2017 was Huis Clos een stichting, eerst gevestigd in het Zuid-Hollandse Oude Tonge en later in het Limburgse Rimburg. Huis Clos werkte zonder winstoogmerk; uitgangspunt was dat elke uitgave de volgende financiert. Kostbaarder producties werden mogelijk gemaakt via intekenacties en fondsenwerving.

In 2017 werd de uitgeverij opgeheven.

Uitgaven[bewerken | brontekst bewerken]

Bij uitgeverij Huis Clos verschenen in totaal 69 publicaties. Ze bestreken de terreinen van de literatuur, beeldende kunsten, muziek, theater/film en grafische vormgeving. Enkele titels per categorie:

Literatuur

Beeldende kunsten

Muziek en theater

Grafische vormgeving

Vormgeving[bewerken | brontekst bewerken]

In haar vormgeving kenmerken de boeken van Uitgeverij Huis Clos zich door doelgericht gebruik van typografie. “De boeken zijn veelal samengesteld uit niet meer dan een handvol verschillende lettertypes, waarvan sommige nauw verwant zijn in stijl. Enerzijds zijn er de klassiekers: Garamond (nauw verwant aan Sabon), Bembo en Caslon. Stevige letters, typografische werkpaarden, veelgebruikte letters. Niets ongewoons. Aan de andere kant de Nederlandse lettertypes van de 20e eeuw; Jan van Krimpen (Monotype Spectrum, Haarlemmer) en de ontwerpers van Gerards eigen generatie met hun lettertypes: Quadraat (Fred Smeijers), Scala (Martin Majoor), Caecilia (Peter Mattias Noordzij).[2]

Voor Gerards is het lettertype geen zelfstandig ontwerpmiddel. Het moet ondergeschikt zijn aan de tekst en het ontwerp. Hij houdt er niet van wanneer de individuele vormen van een lettertype zich opdringen. Hij gebruikt ‘zijn’ lettertypes – sober, formeel streng en strak in het gelid – omdat ze overeenkomen met zijn boekvormgeving. Fonts zonder opsmuk, fonts die dienen en die op de achtergrond blijven, fonts waarvan de schoonheid pas op het tweede gezicht waarneembaar wordt. Sobere typografie met droge humor en met verrassingen die niet op formeel, maar op inhoudelijk vlak ontvlammen.”[3]

Prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

Veertien uitgaven werden een of meerdere keren bekroond:

  • Best Verzorgd Boek (11 x)
  • Mooi Marginaal (8 x)
  • Ehrendiplom Schönste Bücher aus aller Welt
  • Shortlist Dutch Design Awards
  • Premier Award International Society of Typographic Designers (ISTD)

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. van Melick, Ben. Werktitel: Piet Gerards, grafisch ontwerper. Uitgeverij 010 Publishers: 2003. ISBN 90-6450-323-0
  2. de Jong, Ralf. Boeken van nu, terug naar de toekomst. Uitgeverij Huis Clos: 2015. ISBN 978-9079020-31-7
  3. de Jong, Ralf. 20 Jahre Huis Clos. Kurzer Gang durch eine virtuelle Ausstellung. Uitgeverij Huis Clos: 2006. ISBN 90-76117-14-4