Weense E-trams

Type E, E1, E2
	SGP E1 tram in Kraków
	Interieur
Type	tram
Aantal	E: 89; E1: 338; E2: 122
Aantal delen	2
Nummering	E: 4401-4459, 4601-4630; E1: 4461-4560, 4631-4868; E2: 4001-4098, 4301-4324
Fabrikant	Simmering-Graz-Pauker, Lohner, Bombardier
Exploitant	Braicar, RAT Craiova, MPK Kraków, MVK Zrt., Tramwaje Śląskie, RET, JKP GRAS, Wiener Linien
Spoorwegnet	Brăila, Craiova, Kraków, Miskolc, Opper-Silezië, Rotterdam, Sarajevo, Wenen
Bouwjaar	1959-1990
Assen	B'2'B'
Spoorwijdte	1.435 mm
Lengte over buffers	19.711 mm
Breedte	2.200 mm
Hoogte	3.200 mm
Maximumsnelheid	70 km/h
Deuren	4
Aantal zitplaatsen	E: ; E1: 40; E2: 44
Aantal staanplaatsen	E: ; E1: 55; E2: 58
Techniek
Stroomsysteem	600 V DC
Vermogen	E: 2 × 95-110 kW; E1: 2 × 150 kW; E2: 2 × 150 kW
Portaal	Openbaar vervoer ; Verkeer & Vervoer

De Type E is een serie van de Weense tram. Dit zijn gelede trams met zes assen, ontworpen als eenrichtingsvoertuig, gebouwd tussen 1959 en 1990 in drie verschillende series door Simmering-Graz-Pauker (SGP) en Lohner, waarvan sommige nog steeds in gebruik zijn. Ze werden technisch gebaseerd op de Düwag-Eenheidswagens, die vooral in Duitsland wijdverbreid zijn.

Types[bewerken | brontekst bewerken]

Type E[bewerken | brontekst bewerken]

Van 1959 tot 1962 werden door SGP 30 en Lohner 59 E-wagens geproduceerd^[1], maar het motorvermogen was te laag voor het gebruik van bijwagen en er werd besloten de E₁-serie te bouwen.

Type E₁[bewerken | brontekst bewerken]

Van 1966 tot 1976 werden de wagens van het type E₁ van SGP (238 trams) en Lohner (100 trams) geproduceerd.^[2] Vanaf 2009 werden de trams vanwege verschillende ongevallen voorzien van achteruitkijkspiegels. De twee wagens 4866 en 4867 werden omgebouwd voor gebruik op de Vienna Ring Tram (VRT). Aangenomen wordt nu dat E₁-trams tot rond 2020 en E₂-trams tot 2025 zullen worden gebruikt.^[3]

De E₁-motorwagens hebben 40 zitplaatsen en 65 staanplaatsen. Ze reden solo of met de bijwagens c₃ of c₄.

Type E₂[bewerken | brontekst bewerken]

Toen de productie van de E₁-wagens werd stopgezet, waren de plannen voor de volgende generatie E₂ al voltooid. Het is gebaseerd op het Mannheim-type en verschilt van zijn voorgangers naast het ontwerp met enkele technische innovaties en uitklapbare opstappen. Ook het interieur is opnieuw ontworpen. Het eerste tram werd in augustus 1978 in gebruik genomen. Vanaf 2009 waren alle wagens uitgerust met achteruitkijkspiegels om verdere incidenten te voorkomen. In 1990 werd de productie van de E₂-voertuigen stopgezet. 98 trams werden geproduceerd door SGP, 24 door Bombardier.^[4]

De E₂-motorwagens hebben 44 zitplaatsen en 58 staanplaatsen. Ze rijden meestal zoals gepland met c₅ bijwagens, maar worden af en toe ook solo gebruikt.

Galerij[bewerken | brontekst bewerken]

SGP E in Wenen
SGP E1 tram in de remise in Miskolc
SGP E1 op lijn 100 in Craiova
SGP E1 op lijn 21 in Brăila
SGP E1 in Katowice
SGP E1 op lijn 30 in Wenen
SGP E1 op lijn 1 in Sarajevo
SGP E2 in Wenen
Bijwagen van type c4
Bijwagen van type c5

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Weense trams in Utrecht

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Type E (Wien). Stadtverkehr Austria Wiki. Geraadpleegd op 8 april 2020.
↑ Type E1 (Wien). Stadtverkehr Austria Wiki. Geraadpleegd op 8 april 2020.
↑ Alte Straßenbahnen länger im Einsatz. wien.orf.at. Geraadpleegd op 8 april 2020.
↑ Type E2 (Wien). Stadtverkehr Austria Wiki. Geraadpleegd op 8 april 2020.

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Straßenbahn Wien Type E op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

[1] Type E (Wien). Stadtverkehr Austria Wiki. Geraadpleegd op 8 april 2020.

[2] Type E1 (Wien). Stadtverkehr Austria Wiki. Geraadpleegd op 8 april 2020.

[3] Alte Straßenbahnen länger im Einsatz. wien.orf.at. Geraadpleegd op 8 april 2020.

[4] Type E2 (Wien). Stadtverkehr Austria Wiki. Geraadpleegd op 8 april 2020.

[1]

[2]

[3]

[4]