Wereldbeker skeleton 2005/2006

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wereldbeker skeleton 2005/2006
Organisator Internationale Bobslee- en Skeletonfederatie (IBSF)
Discipline Mannen Vrouwen
Winnaars
Algemeen Vlag van Canada Jeff Pain Vlag van Canada Mellisa Hollingsworth-Richards
Wedstrijden
Locaties 7 7
Individueel 7 7
<<< 2004/2005 2006/2007 >>>
Portaal  Portaalicoon   Wintersport

De wereldbeker skeleton in het seizoen 2005/2006 bestond uit zeven wedstrijden. De zesde wereldbekerwedstrijd in Sankt Moritz gold voor de Europese deelnemers tevens als het Europees kampioenschap.

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

De zeven wedstrijden kenden vier verschillende winnaars en de Canadees Jeff Pain trok aan het langste eind. Hij werd op het podium vergezeld door Gregor Stähli uit Zwitserland en de Amerikaan Eric Bernotas. Duff Gibson, die later in 2006 olympisch kampioen zou worden op de Olympische Winterspelen 2006 werd 13e. Voor Nederland kwamen Dirk Matschenz en Peter van Wees in actie tijdens dit wereldbekerseizoen.

Tijdens de eerste wedstrijd eindigde de Amerikaan Zach Lund aanvankelijk als tweede. Hij werd echter betrapt op het gebruik van finasteride, een haargroeimiddel dat hij al jaren gebruikte vanwege het lijden aan kaalheid. Lund werd gediskwalificeerd en uit de uitslag geschrapt. Aanvankelijk werd zijn diskwalificatie weer tenietgedaan, maar uiteindelijk toch herzien, waardoor hij ook niet in Turijn aan het vertrek kon komen.

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Wedstrijd 1, Calgary, Canada[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Naam Land Punten
Goud Gregor Stähli Vlag van Zwitserland SUI 100
Zilver Jeff Pain Vlag van Canada CAN 90
Brons Duff Gibson Vlag van Canada CAN 80
4 Kevin Ellis Vlag van Verenigde Staten USA 70
5 Kristan Bromley Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 65
6 Eric Bernotas Vlag van Verenigde Staten USA 60
7 Ben Sandford Vlag van Nieuw-Zeeland NZL 55
8 Adam Pengilly Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 50
9 Aleksandr Tretjakov Vlag van Rusland RUS 45
10 Markus Penz Vlag van Oostenrijk AUT 42
11 Phillippe Cavoret Vlag van Frankrijk FRA 39
12 Paul Boehm Vlag van Canada CAN 36
13 Masaru Inada Vlag van Japan JPN 33
14 Caleb Smith Vlag van Verenigde Staten USA 30
15 Kazuhiro Koshi Vlag van Japan JPN 27
18 Peter van Wees Vlag van Nederland NED 20
DNF Dirk Matschenz Vlag van Nederland NED crash

Wedstrijd 2, Lake Placid, Verenigde Staten[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Naam Land Punten
Goud Eric Bernotas Vlag van Verenigde Staten USA 100
Zilver Paul Boehm Vlag van Canada CAN 90
Brons Zach Lund Vlag van Verenigde Staten USA 80
4 Jeff Pain Vlag van Canada CAN 70
5 Gregor Stähli Vlag van Zwitserland SUI 65
6 Chris Soule Vlag van Verenigde Staten USA 60
7 Matthias Biedermann Vlag van Duitsland GER 55
8 Markus Penz Vlag van Oostenrijk AUT 50
9 Kevin Ellis Vlag van Verenigde Staten USA 45
10 Martins Dukurs Vlag van Letland LAT 42
11 Duff Gibson Vlag van Canada CAN 39
Kristan Bromley Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 39
13 Ben Sandford Vlag van Nieuw-Zeeland NZL 33
14 Adam Pengilly Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 30
15 Martin Rettl Vlag van Oostenrijk AUT 27
18 Peter van Wees Vlag van Nederland NED 20
20 Dirk Matschenz Vlag van Nederland NED 16

Wedstrijd 3, Igls, Oostenrijk[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Naam Land Punten
Goud Gregor Stähli Vlag van Zwitserland SUI 100
Zilver Kevin Ellis Vlag van Verenigde Staten USA 90
Brons Zach Lund Vlag van Verenigde Staten USA 80
4 Martin Rettl Vlag van Oostenrijk AUT 70
5 Markus Penz Vlag van Oostenrijk AUT 65
6 Jeff Pain Vlag van Canada CAN 60
7 Paul Boehm Vlag van Canada CAN 55
8 Kristan Bromley Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 50
9 Masaru Inada Vlag van Japan JPN 45
10 Ben Sandford Vlag van Nieuw-Zeeland NZL 42
11 Eric Bernotas Vlag van Verenigde Staten USA 39
12 Chris Soule Vlag van Verenigde Staten USA 36
13 Adam Pengilly Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 33
14 Frank Rommel Vlag van Duitsland GER 30
15 Kelly Forbes Vlag van Canada CAN 27
22 Peter van Wees Vlag van Nederland NED 12
25 Dirk Matschenz Vlag van Nederland NED 6

Wedstrijd 4, Sigulda, Letland[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Naam Land Punten
Goud Jeff Pain Vlag van Canada CAN 100
Zilver Zach Lund Vlag van Verenigde Staten USA 90
Brons Paul Boehm Vlag van Canada CAN 80
4 Eric Bernotas Vlag van Verenigde Staten USA 70
5 Duff Gibson Vlag van Canada CAN 65
6 Adam Pengilly Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 60
7 Kristan Bromley Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 55
8 Martin Rettl Vlag van Oostenrijk AUT 50
Masaru Inada Vlag van Japan JPN 50
10 Phillippe Cavoret Vlag van Frankrijk FRA 42
Aleksandr Tretjakov Vlag van Rusland RUS 42
12 Tomass Dukurs Vlag van Letland LAT 36
13 Frank Kleber Vlag van Duitsland GER 33
14 Kevin Ellis Vlag van Verenigde Staten USA 30
15 Peter van Wees Vlag van Nederland NED 27
22 Dirk Matschenz Vlag van Nederland NED 12

Wedstrijd 5, Königssee, Duitsland[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Naam Land Punten
Goud Sebastian Haupt Vlag van Duitsland GER 100
Zilver Kristan Bromley Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 90
Brons Phillippe Cavoret Vlag van Frankrijk FRA 80
4 Gregor Stähli Vlag van Zwitserland SUI 70
Frank Kleber Vlag van Duitsland GER 70
6 Jeff Pain Vlag van Canada CAN 60
7 Martin Brugger Vlag van Oostenrijk AUT 55
8 Ben Sandford Vlag van Nieuw-Zeeland NZL 50
9 Kazuhiro Koshi Vlag van Japan JPN 45
10 Adam Pengilly Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 42
11 Markus Penz Vlag van Oostenrijk AUT 39
Duff Gibson Vlag van Canada CAN 39
13 Frank Rommel Vlag van Duitsland GER 33
14 Tomass Dukurs Vlag van Letland LAT 30
15 Chris Soule Vlag van Verenigde Staten USA 27
17 Dirk Matschenz Vlag van Nederland NED 22
22 Peter van Wees Vlag van Nederland NED 12

Wedstrijd 6, Sankt Moritz, Zwitserland[bewerken | brontekst bewerken]

Voor de niet Europese deelnemers gold deze wedstrijd tevens als het Europees kampioenschap.

Rang Naam Land Punten
Goud Jeff Pain Vlag van Canada CAN 100
Zilver Gregor Stähli Vlag van Zwitserland SUI 90
Brons Frank Rommel Vlag van Duitsland GER 80
4 Kevin Ellis Vlag van Verenigde Staten USA 70
5 Eric Bernotas Vlag van Verenigde Staten USA 65
6 Kazuhiro Koshi Vlag van Japan JPN 60
7 Caleb Smith Vlag van Verenigde Staten USA 55
8 Chris Soule Vlag van Verenigde Staten USA 50
9 Markus Penz Vlag van Oostenrijk AUT 45
10 Dirk Matschenz Vlag van Nederland NED 42
11 Martin Rettl Vlag van Oostenrijk AUT 39
12 Daniel Mächler Vlag van Zwitserland SUI 36
13 Sebastian Haupt Vlag van Duitsland GER 33
14 Martins Dukurs Vlag van Letland LAT 30
Michi Halilovic Vlag van Duitsland GER 30
27 Peter van Wees Vlag van Nederland NED 4

Wedstrijd 7, Altenberg, Duitsland[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Naam Land Punten
Goud Jeff Pain Vlag van Canada CAN 100
Zilver Sebastian Haupt Vlag van Duitsland GER 90
Brons Markus Penz Vlag van Oostenrijk AUT 80
4 Phillippe Cavoret Vlag van Frankrijk FRA 70
5 Paul Boehm Vlag van Canada CAN 65
6 Kevin Ellis Vlag van Verenigde Staten USA 60
7 Kristan Bromley Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 55
8 Adam Pengilly Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 50
9 Dirk Matschenz Vlag van Nederland NED 45
10 Eric Bernotas Vlag van Verenigde Staten USA 42
11 Frank Rommel Vlag van Duitsland GER 39
12 Martin Rettl Vlag van Oostenrijk AUT 36
13 Frank Kleber Vlag van Duitsland GER 33
14 Ben Sandford Vlag van Nieuw-Zeeland NZL 30
15 Christopher Hedquist Vlag van Verenigde Staten USA 27
25 Peter van Wees Vlag van Nederland NED 6

Eindklassement[bewerken | brontekst bewerken]

Individueel[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Naam Land Punten
Goud Jeff Pain Vlag van Canada CAN 580
Zilver Gregor Stähli Vlag van Zwitserland SUI 425
Brons Eric Bernotas Vlag van Verenigde Staten USA 390
4 Kevin Ellis Vlag van Verenigde Staten USA 365
5 Kristan Bromley Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 354
6 Paul Boehm Vlag van Canada CAN 344
7 Markus Penz Vlag van Oostenrijk AUT 343
8 Phillippe Cavoret Vlag van Frankrijk FRA 277
Adam Pengilly Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 277
10 Zach Lund Vlag van Verenigde Staten USA 250
11 Martin Rettl Vlag van Oostenrijk AUT 247
12 Ben Sandford Vlag van Nieuw-Zeeland NZL 234
13 Sebastian Haupt Vlag van Duitsland GER 223
Duff Gibson Vlag van Canada CAN 223
15 Chris Soule Vlag van Verenigde Staten USA 211
16 Frank Kleber Vlag van Duitsland GER 210
17 Masaru Inada Vlag van Japan JPN 192
18 Kazuhiro Koshi Vlag van Japan JPN 191
19 Frank Rommel Vlag van Duitsland GER 187
20 Martins Dukurs Vlag van Letland LAT 151
21 Dirk Matschenz Vlag van Nederland NED 143
22 Peter van Wees Vlag van Nederland NED 101
23 Tomass Dukurs Vlag van Letland LAT 100
24 Aleksandr Tretjakov Vlag van Rusland RUS 92
25 Michi Halilovic Vlag van Duitsland GER 92
26 Matthias Biedermann Vlag van Duitsland GER 89
27 Caleb Smith Vlag van Verenigde Staten USA 85
28 Koshun Tojo Vlag van Japan JPN 80
29 Kelly Forbes Vlag van Canada CAN 76
30 Daniel Maechler Vlag van Zwitserland SUI 66
31 Martin Brugger Vlag van Oostenrijk AUT 55
32 Gregory Saint-Denies Vlag van Frankrijk FRA 55
33 Yuzuru Hanyuda Vlag van Japan JPN 33
34 Christopher Hedquist Vlag van Verenigde Staten USA 27
35 Konstantin Aladashvili Vlag van Rusland RUS 24
36 Walter Stern Vlag van Oostenrijk AUT 22
37 Ivo Pakalns Vlag van Letland LAT 20
38 Urs Vescoli Vlag van Australië AUS 20
39 Florian Grassl Vlag van Duitsland GER 18
40 Sergej Tsjoedinov Vlag van Rusland RUS 18
41 Martin Bite Vlag van Letland LAT 8
42 Cedric Tamani Vlag van Zwitserland SUI 7
43 Pascal Oswald Vlag van Zwitserland SUI 6
44 Helge Grande Staerk Vlag van Noorwegen NOR 5
45 Eric Gaulin Vlag van Oostenrijk AUT 5
46 Knut Moe Vlag van Noorwegen NOR 4
47 Marek Mezencevs Vlag van Letland LAT 3
48 Shaun Boyle Vlag van Australië AUS 2
49 Alberto Polacchi Vlag van Italië ITA 2
50 Iain Roberts Vlag van Nieuw-Zeeland NZL 1

Landenklassement[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Naam Land Punten
Goud Canada Vlag van Canada CAN 503
Zilver Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten USA 488
Brons Oostenrijk Vlag van Oostenrijk AUT 438
4 Duitsland Vlag van Duitsland GER 418
5 Verenigd Koninkrijk Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 412
6 Japan Vlag van Japan JPN 366
7 Zwitserland Vlag van Zwitserland SUI 321
8 Frankrijk Vlag van Frankrijk FRA 308
9 Letland Vlag van Letland LAT 296
10 Nederland Vlag van Nederland NED 283
11 Nieuw-Zeeland Vlag van Nieuw-Zeeland NZL 207
12 Rusland Vlag van Rusland RUS 202
13 Australië Vlag van Australië AUS 98
14 Italië Vlag van Italië ITA 67
15 Noorwegen Vlag van Noorwegen NOR 36
16 Kroatië Vlag van Kroatië CRO 20

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de zeven wedstrijden waren slechts drie verschillende winnaars en ging de strijd om de wereldbeker uiteindelijk tussen twee van die drie sporters. Uiteindelijk trok Mellisa Hollingsworth-Richards met slechts 10 punten voorsprong op Maya Pedersen aan het langste eind. Op ruime afstand legde Diana Sartor beslag op de laatste podiumplek.

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Wedstrijd 1, Calgary, Canada[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Naam Land Punten
Goud Mellisa Hollingsworth-Richards Vlag van Canada CAN 100
Zilver Maya Pedersen Vlag van Zwitserland SUI 90
Brons Katie Uhlaender Vlag van Verenigde Staten USA 80
4 Shelley Rudman Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 70
5 Lindsay Alcock Vlag van Canada CAN 65
6 Michelle Steele Vlag van Australië AUS 60
7 Kerstin Jürgens Vlag van Duitsland GER 55
8 Diana Sartor Vlag van Duitsland GER 50
9 Deanna Panting Vlag van Canada CAN 45
10 Monique Riekewald Vlag van Duitsland GER 42
11 Amy Williams Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 39
12 Katie Koczynski Vlag van Verenigde Staten USA 36
13 Tanja Morel Vlag van Zwitserland SUI 33
14 Julia Eichhorn Vlag van Duitsland GER 30
15 Costanza Zanoletti Vlag van Italië ITA 27

Wedstrijd 2, Lake Placid, Verenigde Staten[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Naam Land Punten
Goud Maya Pedersen Vlag van Zwitserland SUI 100
Zilver Mellisa Hollingsworth-Richards Vlag van Canada CAN 90
Brons Katie Uhlaender Vlag van Verenigde Staten USA 80
4 Carla Pavan Vlag van Canada CAN 70
5 Diana Sartor Vlag van Duitsland GER 65
6 Courtney Yamada Vlag van Verenigde Staten USA 60
7 Desiree Bjerke Vlag van Noorwegen NOR 55
8 Lindsay Alcock Vlag van Canada CAN 50
9 Tania Morel Vlag van Zwitserland SUI 45
10 Kerstin Jürgens Vlag van Duitsland GER 42
11 Shelley Rudman Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 39
12 Eiko Nakayama Vlag van Japan JPN 36
13 Amy Williams Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 33
14 Katie Koczynski Vlag van Verenigde Staten USA 30
15 Emma Lincoln-Smith Vlag van Australië AUS 27

Wedstrijd 3, Igls, Oostenrijk[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Naam Land Punten
Goud Carla Pavan Vlag van Canada CAN 100
Zilver Mellisa Hollingsworth-Richards Vlag van Canada CAN 90
Brons Maya Pedersen Vlag van Zwitserland SUI 80
4 Michelle Steele Vlag van Australië AUS 70
5 Anja Huber Vlag van Duitsland GER 65
6 Lindsay Alcock Vlag van Canada CAN 60
7 Katie Uhlaender Vlag van Verenigde Staten USA 55
8 Shelley Rudman Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 50
9 Diana Sartor Vlag van Duitsland GER 45
10 Kerstin Jürgens Vlag van Duitsland GER 42
11 Desiree Bjerke Vlag van Noorwegen NOR 39
12 Amy Williams Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 36
13 Courtney Yamada Vlag van Verenigde Staten USA 33
14 Julia Eichhorn Vlag van Duitsland GER 30
15 Michelle Kelly Vlag van Canada CAN 27

Wedstrijd 4, Sigulda, Letland[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Naam Land Punten
Goud Maya Pedersen Vlag van Zwitserland SUI 100
Zilver Kerstin Jürgens Vlag van Duitsland GER 90
Brons Mellisa Hollingsworth-Richards Vlag van Canada CAN 80
4 Diana Sartor Vlag van Duitsland GER 70
5 Lindsay Alcock Vlag van Canada CAN 65
6 Tania Morel Vlag van Zwitserland SUI 60
7 Michelle Kelly Vlag van Canada CAN 55
8 Noelle Pikus-Pace Vlag van Verenigde Staten USA 50
9 Julia Eichhorn Vlag van Duitsland GER 45
10 Katie Uhlaender Vlag van Verenigde Staten USA 42
11 Emma Lincoln-Smith Vlag van Australië AUS 39
12 Shelley Rudman Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 36
13 Carla Pavan Vlag van Canada CAN 33
Desiree Bjerke Vlag van Noorwegen NOR 33
15 Courtney Yamada Vlag van Verenigde Staten USA 27

Wedstrijd 5, Königssee, Duitsland[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Naam Land Punten
Goud Mellisa Hollingsworth-Richards Vlag van Canada CAN 100
Zilver Anja Huber Vlag van Duitsland GER 90
Brons Diana Sartor Vlag van Duitsland GER 80
4 Kerstin Jürgens Vlag van Duitsland GER 70
5 Noelle Pikus-Pace Vlag van Verenigde Staten USA 65
6 Michelle Steele Vlag van Australië AUS 60
7 Tania Morel Vlag van Zwitserland SUI 55
8 Maya Pedersen Vlag van Zwitserland SUI 50
9 Julia Eichhorn Vlag van Duitsland GER 45
10 Shelley Rudman Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 42
11 Katie Uhlaender Vlag van Verenigde Staten USA 39
12 Michelle Kelly Vlag van Canada CAN 36
13 Tristan Gale Vlag van Verenigde Staten USA 33
14 Lindsay Alcock Vlag van Canada CAN 30
15 Lyndsie Peterson Vlag van Verenigde Staten USA 27

Wedstrijd 6, Sankt Moritz, Zwitserland[bewerken | brontekst bewerken]

Voor de niet Europese deelnemers gold deze wedstrijd tevens als het Europees kampioenschap.

Rang Naam Land Punten
Goud Maya Pedersen Vlag van Zwitserland SUI 100
Zilver Mellisa Hollingsworth-Richards Vlag van Canada CAN 90
Brons Lindsay Alcock Vlag van Canada CAN 80
4 Shelley Rudman Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 70
5 Melissa Hoar Vlag van Australië AUS 65
6 Tania Morel Vlag van Zwitserland SUI 60
7 Michelle Kelly Vlag van Canada CAN 55
8 Tristan Gale Vlag van Verenigde Staten USA 50
9 Katie Uhlaender Vlag van Verenigde Staten USA 45
10 Michelle Steele Vlag van Australië AUS 42
11 Noelle Pikus-Pace Vlag van Verenigde Staten USA 39
12 Courtney Yamada Vlag van Verenigde Staten USA 36
13 Anja Huber Vlag van Duitsland GER 33
14 Eiko Nakayama Vlag van Japan JPN 30
15 Natsuko Naka Vlag van Japan JPN 27

Wedstrijd 7, Altenberg, Duitsland[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Naam Land Punten
Goud Maya Pedersen Vlag van Zwitserland SUI 100
Zilver Diana Sartor Vlag van Duitsland GER 90
Brons Melissa Hollingsworth-Richards Vlag van Canada CAN 80
4 Michelle Kelly Vlag van Canada CAN 70
5 Julia Eichhorn Vlag van Duitsland GER 65
6 Shelley Rudman Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 60
7 Anja Huber Vlag van Duitsland GER 55
8 Amy Williams Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 50
9 Tania Morel Vlag van Zwitserland SUI 45
10 Kerstin Jürgens Vlag van Duitsland GER 42
11 Courtney Yamada Vlag van Verenigde Staten USA 39
12 Katie Uhlaender Vlag van Verenigde Staten USA 36
13 Tristan Gale Vlag van Verenigde Staten USA 33
14 Natsuko Naka Vlag van Japan JPN 30
15 Carla Pavan Vlag van Canada CAN 27

Eindklassement[bewerken | brontekst bewerken]

Individueel[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Naam Land Punten
Goud Mellisa Hollingsworth-Richards Vlag van Canada CAN 630
Zilver Maya Pedersen Vlag van Zwitserland SUI 620
Brons Diana Sartor Vlag van Duitsland GER 418
4 Katie Uhlaender Vlag van Verenigde Staten USA 377
5 Shelley Rudman Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 367
6 Kerstin Jürgens Vlag van Duitsland GER 357
7 Lindsay Alcock Vlag van Canada CAN 350
8 Tania Morel Vlag van Zwitserland SUI 318
9 Michelle Kelly Vlag van Canada CAN 270
10 Julia Eichhorn Vlag van Duitsland GER 259
11 Carla Pavan Vlag van Canada CAN 257
12 Anja Huber Vlag van Duitsland GER 243
13 Michelle Steele Vlag van Australië AUS 232
14 Amy Williams Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 206
15 Courtney Yamada Vlag van Verenigde Staten USA 195
16 Desiree Bjerke Vlag van Noorwegen NOR 173
17 Noelle Pikus-Pace Vlag van Verenigde Staten USA 170
18 Eiko Nakayama Vlag van Japan JPN 162
19 Tristan Gale Vlag van Verenigde Staten USA 134
20 Melissa Hoar Vlag van Australië AUS 109
21 Katie Koczynski Vlag van Verenigde Staten USA 100
22 Natsuko Naka Vlag van Japan JPN 97
23 Louise Corcoran Vlag van Nieuw-Zeeland NZL 88
24 Costanza Zanoletti Vlag van Italië ITA 76
25 Emma Lincoln-Smith Vlag van Duitsland GER 72

Landenklassement[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Naam Land Punten
Goud Canada Vlag van Canada CAN 386
Zilver Zwitserland Vlag van Zwitserland SUI 349
Brons Duitsland Vlag van Duitsland GER 341
4 Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten USA 316
5 Verenigd Koninkrijk Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 275
6 Australië Vlag van Australië AUS 209
7 Japan Vlag van Japan JPN 168
8 Nieuw-Zeeland Vlag van Nieuw-Zeeland NZL 111
9 Noorwegen Vlag van Noorwegen NOR 91
10 Italië Vlag van Italië ITA 78
11 Rusland Vlag van Rusland RUS 62