Wereldkampioenschappen baanwielrennen 1899

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Major Taylor

De wereldkampioenschappen baanwielrennen 1899 werden gehouden van 9 tot 11 augustus 1899 in Montreal (Canada). Ze werden georganiseerd door de International Cyclists Association (ICA), voorloper van de UCI.

Er waren maar enkele renners uit Europa naar Canada gekomen voor dit kampioenschap; ook de Amerikaanse profs die in Europa hun brood verdienden onderbraken hun seizoen niet.

Op deze kampioenschappen mocht voor het eerst gebruik worden gemaakt van gangmaakmotoren voor de wedstrijd over 100 kilometer, maar het waren enkel de uiteindelijke winnaars die gemotoriseerde gangmaking hadden. Zij wonnen ook met ruime voorsprong hun wedstrijd. Vanaf het volgende jaar zouden enkel nog gangmaakmotoren gebruikt worden bij de wereldkampioenschappen.

Op het wereldkampioenschap sprint voor profs over één Engelse mijl kwamen enkel Amerikaanse deelnemers aan de start, op de Fransman Courbe d'Outrelon na. Wereldkampioen werd de Amerikaan Major Taylor voor zijn landgenoot Tom Butler; Gaston Courbe d'Outrelon werd derde. Major Taylor was de eerste zwarte wereldkampioen wielrennen, en was de tweede zwarte wereldkampioen überhaupt, na de bokskampioen George Dixon in 1890.

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Beroepsrenners[bewerken | brontekst bewerken]

Wedstrijd Winnaar 2e 3e
Sprint Vlag van Verenigde Staten Major Taylor Vlag van Verenigde Staten Tom Butler Vlag van Frankrijk Gaston Courbe d'Outerlon
100 km stayers Vlag van Verenigd Koninkrijk Harry Gibson Vlag van Verenigde Staten Hugh McLean Vlag van Canada 1868-1921Ken Boake

Amateurs[bewerken | brontekst bewerken]

Wedstrijd Winnaar 2e 3e
Sprint Vlag van Verenigd Koninkrijk Thomas Summersgill Vlag van Verenigde Staten Earl Peabody Vlag van Verenigde Staten John Caldow
100 km stayers Vlag van Verenigde Staten John Nelson Vlag van Australië Robert Goodson Vlag van Canada 1868-1921William Riddle