Het is een van de weinige Nederlandse singles die een kunstwerk naar zich genoemd hebben gekregen: een zwerfkei aan een bosrand in het Grollooërveen, waar Harry Muskee graag kwam toen hij in Grolloo woonde. De tekst op de kei luidt "through the window of my eyes" Harry Muskee 1967.[1]
De schrijver zat met zijn droevige ogen naar buiten te staren naar het al even droevige weer (het is blues). Achteroverhangend probeert hij een manier te bedenken om te leven zoals hij dat wil; hij is dat in de loop der tijd kwijtgeraakt.