Woldemar Klingelhöfer

Woldemar Klingelhöfer
	Woldemar Klingelhöfer op het Einsatzgruppen-proces in Neurenberg
Geboren	4 april 1900; Moskou, Keizerrijk Rusland
Overleden	18 januari 1977; Villingen-Schwenningen, Baden-Württemberg, West-Duitsland
Land/zijde	Keizerrijk Rusland; Weimarrepubliek; nazi-Duitsland
Onderdeel	Schutzstaffel
Dienstjaren	1933 - 1945
Rang	; SS-Sturmbannführer
Eenheid	11. Pioniers Bataljon; Sicherheitsdienst; Einsatzgruppe B; Sonderkommando 7b
Bevel	Vorkommando Moskou
Slagen/oorlogen	Eerste Wereldoorlog Tweede Wereldoorlog
Onderscheidingen	Zie decoraties
Portaal	Tweede Wereldoorlog

Waldemar (eigenlijk Woldemar ) Klingelhöfer (Moskou, 4 april 1900 - Villingen-Schwenningen, 18 januari 1977)^[1] is een veroordeelde Duitse oorlogsmisdadiger, lid van de SS en SD, en deelnemer aan massamoorden op Joden in het Noorden van de Oekraïne en in Wit-Rusland tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Leven[bewerken | brontekst bewerken]

Klingelhöfer werd geboren in Rusland als zoon van een etnische Duitser en directeur van een begraafplaats. Hij werkte eerst als zangleraar en operazanger.

In de jaren '20 sloot hij zich aan bij het vrijkorps Rossbach. In 1939 trad hij in dienst bij de SD. Vanaf juni 1941 maakte hij deel uit van het Sonderkommando 7b van een operationele groep voor het plegen van massamoorden op de Joden, Einsatzgruppe B. Vanaf begin juli 1941 had hij het bevel over het Vorkommando Moskau van dezelfde Einsatzgruppe, vanaf september 1941 behoorde hij tot de staf ervan.

Op 10 april 1948 kreeg hij de doodstraf voor zijn oorlogsmisdaden, maar de straf werd omgezet tot een levenslange gevangenisstraf. Op 12 december 1956 werd de massamoordenaar vervroegd vrijgelaten uit de gevangenis in Landsberg. Vanaf 1960 leefde hij in Villingen en werkte daar als gewoon werknemer.