World Athletics Relays 2024

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De World Athletics Relays 2024 was de zesde editie van dit atletiekevenement voor estafette onderdelen dat door de overkoepelende wereldbond World Athletics (voorheen IAAF) werd georganiseerd in het Thomas Robinsonstadion in Nassau, Bahama's op 4 en 5 mei 2024.[1]

Organisatie[bewerken | brontekst bewerken]

In november 2022 werd Nassau op de Bahama's aangewezen als gastheer voor dit evement en won het van Lausanne in Zwitserland.

Wedstrijdrooster[bewerken | brontekst bewerken]

Zaterdag 4 mei 2024
Tijd Onderdeel Ronde
18:00 4×400 m gemengd Kwalificatie
18:45 4×100 m vrouwen Kwalificatie
19:20 4×100 m mannen Kwalificatie
19:55 4×400 m vrouwen Kwalificatie
21:08 4×100 m mannen Kwalificatie
Zondag 5 mei 2024
Tijd Onderdeel Ronde
18:00 4×400 m gemengd Herkansingsronde
18:35 4×100 m vrouwen Herkansingsronde
19:00 4×100 m mannen Herkansingsronde
19:25 4×200 m vrouwen Herkansingsronde
19:55 4×200 m mannen Herkansingsronde
20:25 4×400 m gemengd Finale
20:25 4×100 m vrouwen Finale
20:45 4×100 m mannen Finale
20:55 4×400 m vrouwen Finale
21:05 4×400 m mannen Finale

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Zie World Athletics Relays 2024 - kwalificatie voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Bij de World Athletics Relays 2024 mogen er per onderdeel 32 verschillende teams meedoen bestaande uit vier lopers. Deze vier lopers mogen niet gewisseld worden en hiermee worden de kwalificatie en finale gelopen en eventueel de herkansingsronde mits de finale niet behaald wordt.

Olympische kwalificatie[2][3][bewerken | brontekst bewerken]

Deze World Relays 2024 zullen dienen als kwalificatie-evenement voor de Olympische Zomerspelen van 2024 vanuit hun respectievelijke NOC's, bestaande uit de volgende:

  • 14: top veertien teams van elk evenement worden op basis van hun resultaten behaald op de World Athletics Relays 2024 in Nassau, Bahama's.

Bij de World Athletics Relays 2024 zijn 32 nationale teams betrokken bij ieder estafette-evenement, en 20 races op beide competitiedagen.

Dag 1; waarop 40 teams zich kwalificeren voor de Olympische Zomerspelen, zullen er 20 heats zijn verdeeld over de vijf Olympische evenementen (iedere 4 heats voor 4 × 100, 4 × 400, mannen, vrouwen en gemengd): de twee beste teams van elk heat kwalificeert zich rechtstreeks voor de Olympische spelen in Parijs.

Dag 2; zullen nog eens 30 nationale teams zich kwalificeren voor de Spelen, via 15 herkansingen (de eerste 2 bij elke herkansing kwalificeren zich zo) en vijf finales, verdeeld over die vijf evenementen.

Medaillewinnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
WR = Wereldrecord   CR = Kampioenschapsrecord   AR = Werelddeelrecord   NR = Nationaal record WJR = Wereld jeugdrecord   WL = Beste jaarprestatie   PB = Persoonlijk record   SB = Beste seizoensprestatie
Onderdeel Goud Zilver Brons
4 × 100m mannen Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Courtney Lindsey
Kenneth Bednarek
Kyree King
Noah Lyles
37,40 WL Vlag van Canada Canada
Brendon Rodney
Andre De Grasse
Aaron Brown
Jerome Blake
37,89 SB Vlag van Frankrijk Frankrijk
Méba-Mickaël Zeze
Jeff Erius
Pablo Matéo
Aymeric Priam
38,44
4 × 100m vrouwen Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Tamari Davis
Gabrielle Thomas
Celera Barnes
Melissa Jefferson
41,85 Vlag van Frankrijk Frankrijk
Chloé Galet
Gémima Joseph
Helene Parisot
Mallory Leconte
42,75 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Alyson Bell
Amy Hunt
Bianca Williams
Aleeya Sibbons
42,80
4 × 400m mannen Vlag van Botswana Botswana
Busang Kebinatshipi
Letsile Tebogo
Leungo Scotch
Bayapo Ndori
2:59,11 WL Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika
Gardeo Isaacs
Zakithi Nene
Antonie Matthys Nortje
Lythe Pillay
3:00,75 Vlag van België België
Dylan Borlée
Robin Vanderbemden
Alexander Doom
Jonathan Sacoor
3:01,16
4 × 400m vrouwen Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Quanera Hayes
Gabrielle Thomas
Bailey Lear
Alexis Holmes
3:21,70 WL Vlag van Polen Polen
Marika Popowicz-Drapała
Iga Baumgart-Witan
Justyna Święty-Ersetic
Natalia Kaczmarek
3:24,71 Vlag van Canada Canada
Zoe Sherar
Aiyanna Stiverne
Alyssa Marsh
Kyra Constantine
3:25,17 SB
4 × 400m gemengd Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Matthew BolingLynna Irby-Jackson
Willington Wright
Kendall Ellis
3:10,73 CR Vlag van Nederland Nederland
Isayah Boers
Lieke Klaver
Isaya Klein Ikkink
Femke Bol
3:11,45 SB Vlag van Ierland Ierland
Cillin Greene
Rhasidat Adeleke
Thomas Barr
Sharlene Mawdsley
3:11,53 NR

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Land Goud Zilver Brons Totaal
1 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 4 0 0 4
2 Vlag van Botswana Botswana 1 0 0 1
3 Vlag van Canada Canada 0 1 1 2
Vlag van Frankrijk Frankrijk 0 1 1 2
5 Vlag van Nederland Nederland 0 1 0 1
Vlag van Polen Polen 0 1 0 1
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika 0 1 0 1
8 Vlag van België België 0 0 1 1
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 0 0 1 1
Vlag van Ierland Ierland 0 0 1 1
Totaal (10 landen) 5 5 5 15

Landenklassement[bewerken | brontekst bewerken]

De landenploegen verdienen punten in de finale; de winnende ploeg krijgt 8 punten, de tweede ploeg 7 punten, de derde ploeg 6 punten enzv. en voor de laatste ploeg rest er 1 punt. Bij een diskwalificatie of niet gefinished worden er geen punten gepakt. Hieronder in de tabel staat dat vermeldt met het punten aantal tussen haakjes wat het desbetreffende land zou hebben gewonnen.

Rang Land Punten 4×100 m 4×100 v 4×400 m 4×400 v 4×400 g
1 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 32 8 8 8 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 18 4 6 3 5
3 Vlag van Frankrijk Frankrijk 17 6 7 1 3
4 Vlag van Canada Canada 15 7 2 6
5 Vlag van Nederland Nederland 11 3 7
6 Vlag van Japan Japan 10 5 5
7 Vlag van Botswana Botswana 8 8
Vlag van Ierland Ierland 8 2 6
9 Vlag van Duitsland Duitsland 7 5 2
Vlag van Polen Polen 7 DNF (1) 7 DNF (1)
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika 7 7
Vlag van Italië Italië 7 DQ (1) 4 3
13 Vlag van België België 6 6 DQ (2)
Vlag van Nigeria Nigeria 6 1 5
15 Vlag van Australië Australië 4 4
Vlag van Dominicaanse Republiek Dominicaanse Republiek 4 4
Vlag van Noorwegen Noorwegen 4 4
18 Vlag van China China 3 3
19 Vlag van Jamaica Jamaica 2 2
Totaal (19 landen) 180 36 36 36 36 36

Deelnemende landen[bewerken | brontekst bewerken]

Aan deze zesde editie namen 52 landen deel.[4]

Vlag van Australië Australië Vlag van Dominicaanse Republiek Dominicaanse Republiek Vlag van Jamaica Jamaica Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië

Vlag van Bahama's Bahama's Vlag van Duitsland Duitsland Vlag van Japan Japan Vlag van Senegal Senegal

Vlag van Bahrein Bahrein Vlag van Ecuador Ecuador Vlag van Kenia Kenia Vlag van Spanje Spanje

Vlag van Barbados Barbados Vlag van Estland Estland Vlag van Liberia Liberia Vlag van Thailand Thailand

Vlag van België België Vlag van Frankrijk Frankrijk Vlag van Mexico Mexico Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago

Vlag van Botswana Botswana Vlag van Ghana Ghana Vlag van Nederland Nederland Vlag van Tsjechië Tsjechië

Vlag van Brazilië Brazilië Vlag van Verenigd Koninkrijk Groot-Britanië Vlag van Nigeria Nigeria Vlag van Venezuela Venezuela

Vlag van Canada Canada Vlag van Guyana Guyana Vlag van Noorwegen Noorwegen Vlag van Verenigde Staten Verenigde staten

Vlag van Chili Chili Vlag van Hongarije Hongarije Vlag van Oekraïne Oekraïne Vlag van Zambia Zambia

Vlag van China China Vlag van Ierland Ierland Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika

Vlag van Colombia Colombia Vlag van India India Vlag van Polen Polen Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea

Vlag van Cuba Cuba Vlag van Italië Italië Vlag van Portugal Portugal Vlag van Zwitserland Zwitserland

Vlag van Denemarken Denemarken Vlag van Ivoorkust Ivoorkust Vlag van Qatar Qatar

[5] [6] [7]