1-nitronaftaleen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
1-nitronaftaleen
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 1-nitronaftaleen
Algemeen
Molecuulformule C10H7NO2
IUPAC-naam 1-nitronaftaleen
Molmassa 173,17 g/mol
SMILES
C1=CC=C2C(=C1)C=CC=C2[N+](=O)[O-]
CAS-nummer 86-57-7
EG-nummer 201-684-5
PubChem 6849
Wikidata Q14848739
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OntvlambaarToxisch
Gevaar
H-zinnen H228 - H301
EUH-zinnen geen
P-zinnen P210 - P301+P310
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Smeltpunt 60 °C
Kookpunt 304 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

1-nitronaftaleen of α-nitronaftaleen is een aromatische nitroverbinding. Ze bestaat uit een naftaleenkern waarop één nitrogroep is gesubstitueerd. Het is een van de twee mogelijke nitronaftaleen-isomeren; de andere is 2-nitronaftaleen of β-nitronaftaleen. Het is een brandbare, vaste stof en is bijna niet oplosbaar in water.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Het wordt geproduceerd door de inwerking van salpeterzuur of van nitreerzuur (een mengsel van zwavelzuur en salpeterzuur) op naftaleen. De verhouding van de twee isomeren 1-nitronaftaleen en 2-nitronaftaleen in het reactieproduct is ongeveer 95:5.[1]

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

1-nitronaftaleen wordt gebruikt voor de productie van synthetische kleurstoffen en als tussenproduct in de synthese van andere verbindingen. Het kan bijvoorbeeld gereduceerd worden tot 1-naftylamine dat ook een grondstof is voor synthetische kleurstoffen. Het kan ook verder genitreerd worden tot 1,5-dinitronaftaleen, waaruit 1,5-diaminonaftaleen en 1,5-naftaleendi-isocyanaat (een grondstof voor polyurethaanharsen) bereid worden.[2]

Het wordt aan minerale oliën toegevoegd om de fluorescentie ervan te maskeren (de Engelse term hiervoor is "deblooming").