Alexander Schlicke

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Alexander Schlicke
Naam Alexander Schlicke
Geboren Berlijn, 26 maart 1863
Overleden Stuttgart, 6 februari 1940
Land Pruisen (1863-1871)
Duitse Rijk (1871-1918)
Weimarrepubliek (1918-1933)
Nazi-Duitsland (1933-1940)
Functie Syndicalist
Politicus
Partij SPD
Vakbond GGD / ADGB
Mandaten
1891 - 1895 Secretaris DMV
1895 - 1919 Voorzitter DMV
1905 - 1920 Algemeen secretaris IMB
1919 - 1920 Lid Nationale Vergadering van Weimar
1919 - 1920 Minister van arbeid
1920 - 1930 Lid Rijksdag
Portaal  Portaalicoon   Economie

Alexander Schlicke (Berlijn, 26 maart 1863 - Stuttgart, 6 februari 1940) was een Duits syndicalist en politicus voor de SPD.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

In 1891 ging hij aan de slag als secretaris in dienst van het Deutscher Metallarbeiter-Verband (DMV). Van 1895 tot 1919 was hij voorzitter van deze vakcentrale. Tevens was hij van 1917-'18 vertegenwoordiger van de vakbonden in het oorlogskantoor te Berlijn.

In 1905 volgde hij Charles Hobson op als algemeen secretaris van de Internationale Metaalbond (IMB), een functie die hij uitoefende tot 1920. Hij werd zelf in deze hoedanigheid opgevolgd door Konrad Ilg. Hierop aansluitend was hij directeur van de Berlijnse afdeling van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO).

Van 15 januari 1919 tot 21 juni van datzelfde jaar was hij minister van arbeid in de deelstaatregering van Württemberg. Tevens maakte hij in 1919-'20 deel uit van de Nationale Vergadering van Weimar en was hij in deze periode minister van arbeid in de kabinetten van Bauer (21 juni 1919 tot 27 maart 1920) en Müller I (27 maart 1920 tot 21 juni 1920). Vervolgens trad hij toe tot de Rijksdag, een mandaat dat hij uitoefende tot 1930.

Voorganger:
August Junge
Voorzitter van het DMV
1895 - 1919
Opvolger:
Robert Dißmann
Voorganger:
Charles Hobson
Algemeen secretaris van de IMB
1905 - 1920
Opvolger:
Konrad Ilg
Voorganger:
Gustav Bauer
Duits minister van arbeid
1919 - 1920
Opvolger:
Heinrich Brauns