CAS-landen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De CAS-landen of CAS-eilanden is een gezamenlijke benaming die gehanteerd wordt voor de drie Caribische landen binnen het Koninkrijk der Nederlanden: Curaçao, Aruba en Sint Maarten. De afkorting CAS verwijst naar de eerste letters van de namen van de landen. De CAS-landen vormen tezamen met de BES eilanden (Bonaire, Sint Eustatius en Saba, ook aangeduid als Caribisch Nederland), het Caribisch deel van het Koninkrijk der Nederlanden.

Curaçao en Aruba zijn Nederlandse eilanden voor de kust van Venezuela; Sint Maarten is het Nederlands deel van het eiland Sint Maarten, dat nabij Anguilla en Saint-Barthélemy ligt. Qua aantal inwoners zijn ze de grootste drie van de zes Caribische gebieden die tot het Koninkrijk der Nederlanden behoren. Qua oppervlakte is dat niet het geval: Bonaire is veel groter dan Sint Maarten en Aruba.

Status van autonoom land[bewerken | brontekst bewerken]

Van links naar rechts: de vlaggen van Aruba, Nederland. Curaçao en Sint Maarten

Gelijk Nederland hebben de individuele CAS-landen de status van autonoom land binnen het Nederlandse Koninkrijk. Sinds de opheffing van de Nederlandse Antillen op 10 oktober 2010 verkregen Curaçao en Sint Maarten de status van autonoom land; ieder met een eigen staatsregeling, parlement en ministerraad. Aruba had eerder op 1 januari 1986 deze status verworven, toentertijd bekend als "status aparte". De status van autonoom land is geregeld in het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden.

Volgorde[bewerken | brontekst bewerken]

  • Van vroege naar late ingangsdatum van de autonome status is de volgorde: Aruba, Curaçao, Sint Maarten.
  • Van veel naar weinig inwoners is de volgorde: Curaçao, Aruba, Sint Maarten.
  • Van grote naar kleine oppervlakte is de volgorde: Curaçao, Aruba, Sint Maarten.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]