Californosaurus
Californosaurus perrini is een lid van de Ichthyosauria dat tijdens de late Trias leefde in het gebied van het huidige Noord-Amerika.
Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]
In Shasta County, Californië, werd tussen Squay Creek en Pitt River, bij The Cove, een paar mijl ten noorden van de Winthrop Post Office, op het eind van de negentiende eeuw door Perrin Smith het skelet gevonden van een kleine ichthyosauriër. Perrin Smith had echter niet de middelen het fossiel te bergen. Toen UC Berkeley’s Department of Geology een expeditie uitzond om opgravingen in het gebied uit te voeren droeg hij het morele recht op de vondst met graagte over waarna het in de herfst van 1901 veiliggesteld werd door de preparateur Herbert Furlong.
In 1902 benoemde John Campbell Merriam de vondst als een nieuwe soort van Shastasaurus: Shastasaurus perrini. De soortaanduiding eert de paleontoloog professor James Perrin Smith als ontdekker.
Al snel begreep Merriam dat het een heel ander dier betrof. In 1905 benoemde hij het aparte geslacht Delphinosaurus, het "dolfijnreptiel". Die naam was echter al bezet door Delphinosaurus kiprijanoffii Eichwald 1853, een opthalmosauride uit het Krijt van Rusland. Oscar Kuhn benoemde in 1934 Californosaurus als vervangingsnaam. De geslachtsnaam verwijst naar Californië. Zich hiervan niet bewust, benoemde Merriam in 1938 een andere vervangingssnaam: Perrinosaurus. Dat is dus een overbodig jonger synoniem.
Het holotype UCMP 9119 is gevonden in een laag van de Hosselkusformatie die dateert uit het Carnien. Het bestaat uit een gedeeltelijk skelet. Het is vrij compleet en ligt in verband maar de schedel ontbreekt. Een voorste skelet met schedel, specimen UCMP 10998, is in 2003 door Richard Hilton toegewezen evenals verschillende losse wervels en ribben. Vondsten uit het Ladinien van Duitsland, gemeld door Friedrich von Huene, zijn dubieus. Hij sprak ook slechts van een aff. Delphinosaurus, dus een vorm die verwantschap zou hebben met Delphinosaurus, zoals het taxon toen bekend stond.
Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]
Het holotype is van een dier dat ongeveer drie meter lang was.
Het lichaam is zeer langgerekt. UCMP 10998 toont een spitse snuit. De kop is klein ten opzichte van het lichaam als geheel. Er zijn vijfenveertig tot vijftig wervels. In de staart buigt de onderste lob scherp naar beneden, een afgeleid kenmerk waarvoor Californosaurus het geologisch oudste bewijs is. De staartvin is verticaal gemeten vrij kort. De kootjes zijn afgerond en staan vrij ver uiteen, smalle kleine flippers ondersteunend.
Fylogenie[bewerken | brontekst bewerken]
Californosaurus werd in eerste instantie in de Shastasauridae geplaatst. Later werd een meer afgeleide positie aangenomen, tot in de Euichthyosauria. Dit exact te bepalen is echter lastig doordat een goede moderne beschrijving ontbreekt.
Het volgende kladogram toont de positie in de evolutionaire stamboom volgens het artikel dat in 2021 Combospondylus youngorum beschreef en die juist basaler uitvalt.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- Merriam, J.C. 1902. "Triassic Ichthyopterygia from California and Nevada". Bulletin of the Department of Geology of the University of California. 3(4): 63–108
- Merriam, J.C. 1905. "The Thalattosauria: A Group of Marine Reptiles from the Triassic of California". Memoirs of the California Academy of Sciences, The Academy. 52 pp
- Kuhn, O., 1934. Ichthyosauria: Fossilium Catalogous, 1: Animalia, 75 pp
- Hilton, R.P., 2003, Dinosaurs and other Mesozoic reptiles of California, University of California Press, 318 pp