Naar inhoud springen

De rode keizerin

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De rode keizerin
L’Impératrice rouge[1]
Land van oorsprong Vlag van Frankrijk Frankrijk
Creatieteam
Schrijver(s) Jean Dufaux
Tekenaar(s) Philippe Adamov
Publicatie
Uitgever Glénat/ Glénat Benelux (fr/ be)
Publicatiemedia Beeldverhaal
Eerste publicatie 1999
Laatste publicatie 2003
Website
Portaal  Portaalicoon   Strip

De rode keizerin[2] is een stripreeks van de hand van scenarioschrijver Jean Dufaux en tekenaar Philippe Adamov. De reeks bestaat uit vier delen die uitsluitend met harde kaft uitgebracht werden. Het eerste deel kwam zowel in het Frans als in het Nederlands uit in 1999 bij uitgeverij Glénat/ Glénat Benelux in de collectie Prestige.[3]

Inhoud[bewerken | brontekst bewerken]

De rode keizerin is een fantasy strip losjes gebaseerd op het levensverhaal van de historische vorstin van Rusland Catharina II. Zij was getrouwd met de infantiele tsaar Peter III. Hun huwelijk was geen succes. Peter die liever met soldaatjes speelde en vaak dronken was verloor het respect van Catharina. Zij vond hem ongeschikt om het land te regeren en bleef slechts bij hem met het oog op een troonopvolger.

In de strip is de rivaliteit tussen beiden enorm uitvergroot, in wreedheid doen ze niet voor elkaar onder. Zowel Catharina als Peter zoeken hulp bij de Zaparogen (Kozakken) als bondgenoten. Er woedt een machtsstrijd tussen de diverse clans van de Zaparogen. Inzet is het bezit van een kernkop.

Hoofdpersonen naast Catharina en Peter zijn: Nicolas Pancock, minaar van de keizerin; Rostan (meer machine dan mens) en volgeling van Catharina; Adja, invloedrijke vrouwelijke bediende van Catharina; Drossof, een invloedrijke oligarch aan de zijde van Catharina.

In de strip is Peter impotent en verslind Catharina de ene na de andere minaar.

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer Titel Verschenen ISBN
1 Het bloed van Sint-Bothratius 1999 90 696 9215 5
2 IJzeren harten 2001 90 696 9254 6
3 Onreinen 2002 90 696 9302 X
4 De grote potvissen 2003 90 696 9332 1

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]