De tranquillitate animi

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De tranquillitate animi (Nederlands: Over de kalmte van de geest) is een filosofisch werk geschreven door Lucius Annaeus Seneca omstreeks het jaar 55 en gebundeld in zijn Dialogi. De filosoof richt het aan zijn jongere vriend Annaeus Serenus, die hij in vijftien thema's probeert af te helpen van zijn existentiële ontevredenheid.

Nederlandse vertalingen[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]