Elementaire klasse

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

In de modeltheorie, een deelgebied van de wiskundige logica, is een elementaire klasse een klasse die bestaat uit alle structuren die voldoen aan een vaste eerste-ordetheorie.

Definitie[bewerken | brontekst bewerken]

Een klasse K van structuren van een signatuur σ wordt een elementaire klasse genoemd als er een eerste-orde theorie T van signatuur σ bestaat, zodanig dat K bestaat uit alle modellen van T, d.w.z. uit alle σ-structuren die voldoen aan T. Als T kan worden gekozen als een theorie die bestaat uit een enkele eerste-orde zin, dan wordt K een elementaire basisklasse genoemd.

Meer in het algemeen is K een pseudo-elementaire klasse als er een eerste-orde theorie T is van een signatuur die σ uitbreidt, zodanig dat K bestaat uit alle σ-structuren die reducties tot σ zijn van modellen van T. Met andere woorden, een klasse K van σ-structuren is pseudo-elementair als en slechts als er een elementaire klasse K' bestaat zodanig dat K precies bestaat uit de reducties naar σ van de structuren in K'.

Elementaire klassen worden ook wel axiomatiseerbaar in eerste-orde logica genoemd, en elementaire basisklassen worden eindig axiomatiseerbaar in eerste-orde logica genoemd. Deze definities breiden zich uit naar andere logica's, maar omdat het eerste-orde geval verreweg het belangrijkste is, verwijst axiomatiseerbaar impliciet naar dit geval als er geen andere logica gespecificeerd is.