Harcourt-Monroe-Waterville

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Harcourt-Monroe-Waterville
Plaats in Canada Vlag van Canada
Harcourt-Monroe-Waterville (Newfoundland en Labrador)
Harcourt-Monroe-Waterville
Situering
Provincie Newfoundland en Labrador
Censusdivisie Divisie Nr. 7
Coördinaten 48° 12′ NB, 53° 48′ WL
Algemeen
Oppervlakte 20,43 km²
Inwoners
(2011)
317
(15,5 inw./km²)
Overig
Netnummer 709
Tijdzone UTC−3:30
Portaal  Portaalicoon   Canada

Harcourt-Monroe-Waterville is een voormalig local service district en voormalige designated place op het eiland Newfoundland in de Canadese provincie Newfoundland en Labrador.[1] Harcourt-Monroe-Waterville bestond van 1986 tot de opheffing in 2013.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Oprichting[bewerken | brontekst bewerken]

In 1986 besloot de bevolking van Harcourt, Gin Cove, Monroe en Waterville, vier aan elkaar grenzende plaatsen aan de oostkust van Newfoundland, om zich te verenigen in een local service district (LSD).[2][3] Het LSD kreeg de naam Harcourt-Monroe-Waterville (naar de drie grootste plaatsen van west naar oost) en werd tegelijk voor statistische redenen een designated place (DPL). De gemeentevrije plaatsen kregen alzo voor het eerst een vorm van beperkt lokaal bestuur.

Opheffing[bewerken | brontekst bewerken]

Op 1 maart 2013 werd het LSD Harcourt-Monroe-Waterville opgeheven in het kader van de creatie van een groter local service district.[4] De ten westen van Harcourt gelegen plaats Barton sloot zich vanaf die datum bij de dorpen aan om alzo het nieuwe LSD Smith's Sound te vormen.[4]

Met het oog op de volkstelling van 2016 schrapte Statistics Canada tegelijk ook de designated place Harcourt-Monroe-Waterville. Het federaal agentschap voegde deze eveneens toe aan een nieuwe DPL genaamd Smith's Sound.

Geografie[bewerken | brontekst bewerken]

Bij verre grootste plaats op het grondgebied van het voormalige Harcourt-Monroe-Waterville is Harcourt, het meest westelijke van de vier plaatsen. Harcourt ligt net als Gin Cove, Monroe en Waterville aan de noordelijke oever van Smith Sound, de zeearm tussen Newfoundland en de noordkust van Random Island. Alle vier de plaatsen zijn met elkaar verbonden via provinciale route 232. Ook de woningen die tussen deze plaatsen in stonden werden tot het LSD gerekend.[3]

Demografische ontwikkeling[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]