Kim De Witte
| Kim De Witte | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemeen | ||||
| Volledige naam | Kim De Witte | |||
| Geboren | Genk, 29 augustus 1977 | |||
| Kieskring | .svg){kind=small} Limburg
| |||
| Regio |  Vlaanderen
| |||
| Land | .svg){kind=small} België
| |||
| Functie | Politicus | |||
| Partij | PVDA | |||
| Functies | ||||
| 2019 - heden | OCMW-raadslid Hasselt | |||
| 2019 - heden | Gemeenteraadslid Hasselt | |||
| 2019 - heden | Vlaams Parlementslid[1] | |||
| ||||
Kim De Witte (Genk, 29 augustus 1977) is een Belgisch advocaat, onderzoeker en marxistisch politicus voor PVDA.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Kim De Witte is de zoon van Willem De Witte, militant bij Mijnwerkersmacht, Alle Macht Aan De Arbeiders en de PVDA in Limburg.
De Witte werd in 2001 licentiaat in de rechten aan KU Leuven en in 2008 licentiaat in de economie aan de Université libre de Bruxelles. Hij werkte van 2001 tot 2008 als advocaat, gespecialiseerd in arbeidsrecht en pensioenen, en was daarna van 2008 tot 2012 onderzoeker op het Instituut voor Sociaal Recht van de KU Leuven. In 2013 werd hij bestuurder en projectleider bij Geneeskunde voor het Volk en medewerker van de PVDA-studiedienst. Ook was hij lid van de voormalige denktank Tripalium. In 2017 behaalde hij aan de KU Leuven een doctoraat in de rechten.[2]
De Witte is auteur van tal van artikels, studies en opiniestukken[3] over sociale zekerheid en pensioenen en spreekt regelmatig op nationale en internationale seminaries[4]. In juli 2015[5] kwam hij in het nieuws met zijn kritiek op de pensioenhervorming van de regering-Michel I en het verhogen van de pensioenleeftijd naar 67 jaar, die hij strijdig vond met de Grondwet en verschillende internationale verdragen.[6][7] In 2018 verscheen van hem het boek De grote pensioenroof[8] bij EPO.
Bij de federale verkiezingen van mei 2014 was hij in Limburg lijsttrekker voor de Kamer, maar raakte niet verkozen. In oktober 2018 was hij lijsttrekker voor PVDA bij de gemeenteraadsverkiezingen in Hasselt. De partij kreeg 6,5% van de stemmen en behaalde twee zetels, waaronder een voor De Witte.
Bij de Vlaamse verkiezingen van mei 2019 trok De Witte de PVDA-lijst in Limburg. De partij behaalde de kiesdrempel en De Witte raakte met 11.853 voorkeurstemmen verkozen tot het Vlaams Parlement, waar hij deel uitmaakte van de vierkoppige PVDA-fractie.
De Witte stelde zich in 2024 opnieuw kandidaat bij de federale verkiezingen, waar hij lijsttrekker werd in de kieskring Limburg.[9]
Persoonlijk[bewerken | brontekst bewerken]
De Wittes partner Aurélie Decoene werd in 2022 gekozen als voorzitter van PVDA Limburg.
Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]
- De Grote Pensioenroof? (2018); EPO; ISBN 9789462670198
- Ze draaien ons zot. (2021); EPO; ISBN 9789462673335
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 