Papyrus 27

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Papyrus 27
Papyrus 27
Naam Papyrus Oxyrhynchus 1355
Symbool 27
Bijbeltekst Romeinen 8:12-22.24-27; 8:33-9:3.5-9.
Datering 200-250
Taal Grieks
Vindplaats Oxyrhynchus Egypte
Huidige locatie Cambridge University Library (Add. 7211) in Cambridge.
Publicatie B.P. Grenfell & A.S. Hunt, Oxyrynchus Papyri XI, (London 1915), pp. 9-12
Grootte 13 x 25 cm
Teksttype Alexandrijnse tekst
Categorie 1

Papyrus 27 (volgens de nummering van Gregory-Aland ), of 27, ook wel Papyrus Oxyrhynchus 1355, is een oude kopie van het Griekse Nieuwe Testament. Het is een op papyrus geschreven handschrift van de Brief van Paulus aan de Romeinen 8:12-22.24-27; 8:33-9:3.5-9. Het manuscript wordt op grond van schrifttype vroeg in de derde eeuw gedateerd.[1] De schrijver van dit handschrift heeft mogelijk ook Papyrus 20 geschreven.[2]

Tekst[bewerken | brontekst bewerken]

De Griekse tekst van deze codex is een vertegenwoordiger van de Alexandrijnse tekst. Aland plaatst het in categorie I van zijn Categorieën van manuscripten van het Nieuwe Testament.[1] Het handschrift is verwant aan de Codex Sinaiticus en de Codex Vaticanus en andere getuigen van de Alexandrijnse tekst.[3] Het handschrift is gevonden in Oxyrhynchus, Egypte. Het wordt bewaard in de Cambridge University Library (Add. 7211) in Cambridge.[1]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Noten[bewerken | brontekst bewerken]

  1. a b c Kurt Aland, en Barbara Aland, The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism, transl. Erroll F. Rhodes, William B. Eerdmans Publishing Company, Grand Rapids, Michigan, 1995, p. 106.
  2. Philip W. Comfort and David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, p. 62.
  3. Philip W. Comfort and David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, p. 106.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Bernard Pyne Grenfell & Arthur Surridge Hunt, Oxyrynchus Papyri XI, (London 1915), pp. 9–12.