Ide Schelling startte een kopgroep, en kreeg Michael Schär, Cyril Barthe, Maxime Chevalier en Jelle Wallays mee. Ze kregen ongeveer tweeënhalve minuut voorsprong. Een val in het peloton vroeg in de etappe leidde tot een opgave van Robert Gesink. Geraint Thomas raakte geblesseerd aan zijn schouder, maar kon zijn weg vervolgen. Schelling was als eerste boven op de eerste van twee kleine beklimmingen, won daarmee de leiding in het bergklassement terug, en liet zich daarna uit de kopgroep naar het peloton terugzakken.
Hoewel de voorsprong nooit groot werd, bleef de rest van de kopgroep lang vooruit. In de laatste twaalf kilometer leidden drie valpartijen tot een achterstand voor een groot aantal renners. Onder meer Miguel Ángel López, David Gaudu, Arnaud Démare en tourfavoriet Primož Roglič waren onder de slachtoffers. Slechts enkele tientallen rijders bleven vooraan over. Een van de weinige klassementsrijders die geen tijdsverlies opliep was Richard Carapaz. Daardoor kwam een selecte groep in de finale terecht.
Geletruidrager Mathieu van der Poel leidde de eerste groep op weg naar de sprint, waarna Jasper Philipsen de sprint aanging. Caleb Ewan ging hard onderuit in de sprint en nam Peter Sagan mee. Tim Merlier, een ploeggenoot van Van der Poel en Philipsen, won de etappe met ruime voorsprong. Het was de tweede etappe op rij voor Alpecin-Fenix.
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
· 
· 