Ronde van Frankrijk 2022/Elfde etappe

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
11e etappe – 13 juli 2022
AlbertvilleCol du Granon
bergetappe over 149,0 km
Etappe-uitslag
Winnaar Vlag van Denemarken Jonas Vingegaard 4u18'02"
2e Vlag van Colombia Nairo Quintana + 59"
3e Vlag van Frankrijk Romain Bardet + 1'10"
9e Vlag van Nederland Steven Kruijswijk + 3'59"
17e Vlag van België Dylan Teuns + 9'48"
Algemeen klassement
Gele trui Vlag van Denemarken Jonas Vingegaard 41u29'59"
2e Vlag van Frankrijk Romain Bardet + 2'16"
3e Vlag van Slovenië Tadej Pogačar + 2'22"
12e Vlag van Nederland Steven Kruijswijk + 13'27"
22e Vlag van België Tiesj Benoot + 29'34"
Strijdlust
Rood nummer-trui  Vlag van Frankrijk Warren Barguil  
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De elfde etappe van de Ronde van Frankrijk 2022 werd verreden op 13 juli met start in Albertville en finish op de Col du Granon. Het betrof een bergetappe over 149 kilometer.

Koersverloop[bewerken | brontekst bewerken]

Vanuit de start werd er gedemarreerd door Wout van Aert en Mathieu van der Poel. Na twintig kilometer brak het verzet van het peloton en reden er anderen naar de twee toe. Daarachter reed de ploeg van geletruidrager Tadej Pogačar om de groep in toom te houden. Op de Lacets de Montvernier, een helling gerangschikt als tweede categorie, moest Van der Poel de groep laten gaan. Hij stapte later ook uit de Ronde.

Onder de top van de Col du Télégraphe gooide Team Jumbo-Visma de knuppel in het hoenderhoek door Tiesj Benoot en Primož Roglič ten aanval te sturen. Pogačar moest reageren, wat leidde dat de geletruidrager zonder ploegmaten de afdaling in moest samen met Roglič, Jonas Vingegaard en Geraint Thomas. In de afdaling naar Valloire liet Christophe Laporte zich uit de kopgroep terugzakken, waardoor de groep favorieten weinig rust kreeg in de afdaling. In de aanloop naar de Col du Galibier ontstond een 2-tegen-1 spel tussen Pogačar enerzijds en Roglič en Vingegaard anderzijds, waarbij Pogačar moest reageren op beide concurrenten. Thomas kon ternauwernood het trio volgen. Eenmaal op de Galibier was er een wapenstilstand en kon een groep met onder andere Marc Soler (ploegmaat van Pogačar), Romain Bardet, Nairo Quintana en Enric Mas weer terug aansluiten.

In de slotkilometers van de Galibier waagde Roglič nog een poging de gele trui onder druk te zetten. Pogačar gaf geen krimp, maar de groep werd wel verder uitgedund. Even later ging de gele trui zelf ten aanval en alleen Thomas, Bardet en Vingegaard konden hem volgen. Roglič moest de prijs betalen voor zijn aanvallen en schakelde zichzelf uit voor een mooi klassement. Later bleef alleen Vingegaard over. Voorop kwam Warren Barguil als eerste boven, en stortte zich in de afdaling in de hoop op de etappezege.

In de afdaling kwamen alle favorieten samen onder invloed van Van Aert die een groep met Roglič, Steven Kruijswijk en Sepp Kuss terug, evenals een aantal ploeggenoten van Pogačar. Op de Col du Granon (11,3 kilometer à 9,2 procent), die alleen eerder in de Ronde van 1986 werd bedwongen, zat Vingegaard snel geïsoleerd, terwijl Pogačar nog een paar ploegmaten bij zich had. Quintana ging in de achtervolging op ploeggenoot Barguil en ook Bardet ging voordat de kemphanen hun duivels ging ontbinden. Op vijf kilometer van de finish ging Vingegaard ten aanval en Pogačar kon zijn aanval niet beantwoorden. Vingegaard was ontketend en greep deze kans om zijn Sloveense concurrent veel tijdverlies aan te smeren. Hij achterhaalde iedereen en kwam solo over de streep. Pogačar moest ook andere klassementsrenners laten en verloor uiteindelijk een kleine drie minuten op Vingegaard.

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Albertville – Col du Granon (149 km)
Plaats Naam Ploeg Tijd
1 Vlag van Denemarken Jonas Vingegaard Vlag van Nederland Team Jumbo-Visma 4u18'02"
2 Vlag van Colombia Nairo Quintana Vlag van Frankrijk Arkéa-Samsic + 59"
3 Vlag van Frankrijk Romain Bardet Vlag van Nederland Team DSM + 1'10"
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geraint Thomas Vlag van Verenigd Koninkrijk INEOS Grenadiers + 1'38"
5 Vlag van Frankrijk David Gaudu Vlag van Frankrijk Groupama-FDJ + 2'04"
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Adam Yates Vlag van Verenigd Koninkrijk INEOS Grenadiers + 2'10"
7 Vlag van Slovenië Tadej Pogačar Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates + 2'51"
8 Vlag van Kazachstan Aleksej Loetsenko Vlag van Kazachstan Astana Qazaqstan + 3'38"
9 Vlag van Nederland Steven Kruijswijk Vlag van Nederland Team Jumbo-Visma + 3'59"
10 Vlag van Frankrijk Warren Barguil Vlag van Frankrijk Arkéa-Samsic + 4'16"
17 Vlag van België Dylan Teuns Vlag van Bahrein Bahrain-Victorious + 9'48"
Algemeen klassement
Plaats Naam Ploeg Tijd
Gele trui Vlag van Denemarken Jonas Vingegaard Vlag van Nederland Team Jumbo-Visma 41u29'59"
2 Vlag van Frankrijk Romain Bardet Vlag van Nederland Team DSM + 2'16"
3 Vlag van Slovenië Tadej Pogačar Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates + 2'22"
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geraint Thomas Vlag van Verenigd Koninkrijk INEOS Grenadiers + 2'26"
5 Vlag van Colombia Nairo Quintana Vlag van Frankrijk Arkéa-Samsic + 2'37"
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Adam Yates Vlag van Verenigd Koninkrijk INEOS Grenadiers + 3'06"
7 Vlag van Frankrijk David Gaudu Vlag van Frankrijk Groupama-FDJ + 3'13"
8 Witte vlag Aleksandr Vlasov Vlag van Duitsland BORA-hansgrohe + 7'23"
9 Vlag van Kazachstan Aleksej Loetsenko Vlag van Kazachstan Astana Qazaqstan + 8'07"
10 Vlag van Spanje Enric Mas Vlag van Spanje Movistar Team + 9'29"
12 Vlag van Nederland Steven Kruijswijk Vlag van Nederland Team Jumbo-Visma + 13'27"
22 Vlag van België Tiesj Benoot Vlag van Nederland Team Jumbo-Visma + 29'34"

Opgaves[bewerken | brontekst bewerken]