Ronde van Italië 2021/Elfde etappe

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
11e etappe – 19 mei 2021
PerugiaMontalcino
heuveletappe over 162,0 km
Etappe-uitslag
Winnaar Vlag van Zwitserland Mauro Schmid 4u01'55"
2e Vlag van Italië Alessandro Covi + 1"
3e Vlag van België Harm Vanhoucke + 26"
9e Vlag van Nederland Taco van der Hoorn + 1'43"
Algemeen klassement
Roze trui Vlag van Colombia Egan Bernal 42u35'21"
2e Vlag van Rusland Aleksandr Vlasov + 45"
3e Vlag van Italië Damiano Caruso + 1'12"
7e Vlag van België Remco Evenepoel + 2'22"
25e Vlag van Nederland Koen Bouwman + 13'19"
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De elfde etappe van de Ronde van Italië 2021 werd verreden op 19 mei van Perugia naar Montalcino. Het betroft een etappe over 162 kilometer met in de finale een aantal onverharde stroken. De vroege vlucht kreeg alle ruimte en Mauro Schmid won overtuigend de sprint van Alessandro Covi. Daarachter ontstonden de eerste grote verschillen in het klassement; zo verloren Remco Evenepoel, Daniel Martin en Davide Formolo minuten op klassementsleider Egan Bernal, die de beste was van de klassementsrenners.

Perugia – Montalcino (162,0 km)
Plaats Naam Ploeg Tijd
1 Vlag van Zwitserland Mauro Schmid Vlag van Zuid-Afrika Team Qhubeka-ASSOS 4u01'55"
2 Vlag van Italië Alessandro Covi Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates + 1"
3 Vlag van België Harm Vanhoucke Vlag van België Lotto Soudal + 26"
4 Vlag van België Dries De Bondt Vlag van België Alpecin-Fenix + 41"
5 Vlag van Frankrijk Simon Guglielmi Vlag van Frankrijk Groupama-FDJ z.t.
6 Vlag van Italië Enrico Battaglin Vlag van Italië Bardiani-CSF-Faizanè + 44"
7 Vlag van Duitsland Roger Kluge Vlag van België Lotto Soudal + 1'23"
8 Vlag van Italië Francesco Gavazzi Vlag van Italië EOLO-Kometa + 1'37"
9 Vlag van Nederland Taco van der Hoorn Vlag van België Intermarché-Wanty-Gobert Matériaux + 1'43"
10 Vlag van België Lawrence Naesen Vlag van Frankrijk AG2R-Citroën + 1'59"
Algemeen klassement
Plaats Naam Ploeg Tijd
Roze trui Vlag van Colombia Egan Bernal Vlag van Verenigd Koninkrijk INEOS Grenadiers 42u35'21"
2 Vlag van Rusland Aleksandr Vlasov Vlag van Kazachstan Astana-Premier Tech + 45"
3 Vlag van Italië Damiano Caruso Vlag van Bahrein Bahrain-Victorious + 1'12"
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Hugh Carthy Vlag van Verenigde Staten EF Education-Nippo + 1'17"
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Simon Yates Vlag van Australië Team BikeExchange + 1'22"
6 Vlag van Duitsland Emanuel Buchmann Vlag van Duitsland BORA-hansgrohe + 1'50"
7 Vlag van België Remco Evenepoel Vlag van België Deceuninck–Quick-Step + 2'22"
8 Vlag van Italië Giulio Ciccone Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo + 2'24"
9 Vlag van Noorwegen Tobias Foss Vlag van Nederland Team Jumbo-Visma + 2'49"
10 Vlag van Colombia Daniel Martínez Vlag van Verenigd Koninkrijk INEOS Grenadiers + 3'15"
25 Vlag van Nederland Koen Bouwman Vlag van Nederland Team Jumbo-Visma + 13'19"

Opgaves[bewerken | brontekst bewerken]