Sminthopsis hirtipes
Sminthopsis hirtipes IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2015) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Sminthopsis hirtipes Thomas, 1898 | |||||||||||||
Verspreidingsgebied van Sminthopsis hirtipes | |||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||
Sminthopsis hirtipes op Wikispecies | |||||||||||||
|
Sminthopsis hirtipes is een roofbuideldier uit het geslacht van de smalvoetbuidelmuizen. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Oldfield Thomas in 1898.[2][3]
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De bovenkant van het lichaam is geel- tot grijsbruin, de flanken zijn goudbruin en de onderkant is wit. De voeten zijn bedekt met fijne zilverkleurige haren. De lichtroze, spaarzaam behaarde staart is wat langer dan de kop-romp en is soms opgezwollen bij de wortel. De kop-romplengte bedraagt 72 tot 85 mm, de staartlengte 75 tot 95 mm, de achtervoetlengte 16 tot 19 mm en het gewicht 13 tot 19 g.
Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]
Deze soort eet geleedpotigen en kleine reptielen en gebruikt holen, die meestal door andere dieren gebouwd zijn. In oktober zijn er jongen in de buidels van vrouwtjes gevonden; jonge dieren zijn tot in april gevonden.
Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]
De soort komt voor in allerlei habitats in de droge binnenlanden van Australië van Kalbarri aan de kust van West-Australië tot het uiterste westen van Queensland. Deze soort komt meer naar het zuiden voor dan zijn verwant S. youngsoni.
Bronnen, noten en/of referenties
|