Vicente Huidobro
Vicente García-Huidobro Fernández (Santiago de Chile, 10 januari 1893-Cartagena, 2 januari 1948) was een Chileens dichter, hij volgde de literaire trend Creacionismo.[1]
Zijn familie behoorde tot de hogere klasse. Hij studeerde literatuur aan de Universiteit van Chili.
Hij woonde meerdere jaren in Parijs en Madrid en was een vriend van Apollinaire.
Werken[bewerken | brontekst bewerken]
- Ecos del alma, 1911
- La gruta del silencio, 1913
- Canciones en la noche, 1913
- Pasando y pasando, 1914
- Las pagodas ocultas, 1914
- Adán, 1916
- El espejo de agua, 1916
- Horizon carré, 1917
- Poemas árticos, 1918
- Ecuatorial, 1918
- Tour Eiffel, 1918
- Hallali, 1918
- Saisons choisies, 1921
- Finis Britannia, 1923
- Automne régulier, 1925
- Tout à coup, 1925
- Manifestes, 1925
- Vientos contrarios, 1926
- Mío Cid Campeador, 1929
- Temblor de cielo, 1931
- Altazor o el viaje en paracaídas, 1931
- Tremblement de ciel, 1932
- Gilles de Raíz, 1932
- La próxima, 1934
- Papá o el diario de Alicia Mir, 1934
- Cagliostro, 1934
- En la luna, 1934
- Tres inmensas novelas, 1935
- Sátiro o el poder de las palabras, 1939
- Ver y palpar, 1941
- El ciudadano del olvido, 1941
- Últimos poemas, 1948
| Bronnen, noten en/of referenties |