Overleg:Populisme

Pagina-inhoud wordt niet ondersteund in andere talen.
Onderwerp toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Laatste reactie: 3 jaar geleden door 77.60.121.89 in het onderwerp Populisme en democratie

Bron toevoegingen[brontekst bewerken]

Ik heb zojuist wat alineas aan dit artikel toegevoegd. Ik heb hierbij gebruik gemaakt van de bachelor-scriptie van een vriendin van mij, student European Studies aan de Universiteit Maastricht. Ik heb vooral zaken beschreven die niet van haarzelf zijn (no original research op Wikipedia ;-) ), maar die uit haar bronnen komen. Ik ken deze bronnen dus alleen indirect, maar ik ga ervan uit dat ze kloppen. Mochten er vragen zijn dan kan ik altijd via haar aan de bronnen komen, neem ik aan. Sander Spek (overleg) 7 jul 2006 16:45 (CEST)Reageren

Pas maar op, misschien zijn die bronnen ook wel "Original research". Want ook gedegen research moet ten slotte ergens beginnen...83.98.229.18 22 mrt 2019 16:02 (CET)Reageren

Partijorganisatie[brontekst bewerken]

Ik heb een lichte twijfel bij de volgende karakterisering:

In Nederland wordt ook een losse partijorganisatie als kenmerk gezien (zoals bij de Lijst Pim Fortuyn (LPF)), waar in België juist een strakke structurering als een indicatie voor populisme wordt gezien (zoals het Vlaams Belang).

De SP, die zich volgens P. van der Steen van het DNPP bedient van een 'pragmatisme met een sterk populistische inslag' [1] kent juist een erg strakke partijorganisatie. Wat is de bron voor het bovenstaande? QVVERTYVS (hm?) 25 nov 2006 19:52 (CET)Reageren


Stevig protest[brontekst bewerken]

Ik kan mij geenszins vinden in het bestaande stuk. Allereerst meneer Spek, het boeit mij in het geheel niet dat je vriendin nog op school zit en dat dit een legitieme reden zou zijn (voor mijn part is ze professor) om de woorden dan maar klakkeloos voor waar aan te nemen. Ik klikte een paar uur geleden op Pim Fortuyn, benieuwd hoe deze het eraf zou brengen op wiki. Uiteraard staat daar verwezen naar hier, populisme. Soit, ik lees hier, waar weer gelinkt is naar argumentum ad populum. En daar ben ik dan maar begonnen, want ook daar klopt het niet en zit men veel te veel in de politieke correctheid. Hier ook dus. En het stuk Pim Fortuyn komt aldaar wel. In de eerste plaats komt populisme van populus, wat in het latijn betekent: (het) volk. Ervan afgeleid is zelfs popularitas (het volk willen behagen) en bij popularis vindt men zelfs letterlijk: democraten. De term wordt tegenwoordig vooral gebruikt in de politiek als iets dat fout zou zijn, wat nogal strijdig is als men bedenkt dat diezelfde mensen de mond vol hebben van democratie. Wat is er meer democratisch dan luisteren naar het volk, het volk willen behagen, of verwoorden wat het volk wil? Ja bij dat laatste kun je zeggen dat dat een invulling is, maar dat zou niemand hoeven vrezen in een democratie. Als het niet zo is, krijgt de spreker immers de stemmen niet en zal het veld moeten ruimen. Er staat in het begin van het artikel dat het meer een politieke stijl is (feitelijk ook al oneens, want in een democratie zou eenieder naar het volk moeten luisteren) dan een ideologie. Ik denk dat we ideologie wel meteen kunnen laten vallen, er is namelijk al een woord voor; democratisch. (het volk.. weet u nog?) Daarna lees ik een boel non sens over vooral ideologie, de geschiedenis, een schamele en ronduit belachelijke poging er wat eigenschappen aan te hangen en wat voorbeelden van leiders die zo zouden zijn geweest. Nogmaals, als zij populaire visies zouden verkondigen vanuit het plebs, dan zijn zij democraten tot op het bot, zijn zij dat niet en zoeken een alleenheerschappij, dan kan men dat dictator noemen, of koning oid, dat is allemaal t zelfde. Er wordt dan geloof ik afgesloten met populisme als stijl, afgezet tegen hen die een elite vertegenwoordigen, waarbij onder meer als eigenschappen wordt gegeven: "een hoge mate van academische kwalificatie, een hoge mate van intelligentie, een hoge mate van beroepsmatige ervaring en het houden van bepaalde esthetische waardeoordelen kenmerken het populisme juist niet. Veeleer zal het omgekeerde van die eigenschappen gelden voor een (ware) populist" Academische kwalificatie is een stuk makkelijker te bereiken voor hen die macht hebben (een bul kun je tegenwoordig ook in Nederland kopen of bij elkaar slijmen, danwel neuken en zegt erg weinig). Intellect is zeer twijfelachtig om te gebruiken en lijkt hier geen ander doel te dienen dan een bepaalde groep neer te zetten als dom. Idem geldt voor beroepsmatige ervaring. En welke esthetische waarde oordelen hebben we het hier over??? Dat riekt ook naar een vorm van rottende zelfbenoemde goddelijkheid. Een berg onzin dus. Weg ermee.

Ik heb de Van Dale nog even geraadpleegd en ook die rijdt hier een scheve schaats. (dat doet de Van Dale wel vaker tegenwoordig). Men spreekt er zelfs van "(politiek) populaire, oppervlakkige, (enigszins) demagogische betoogtrant" Helemaal fout natuurlijk. Moet ik dat nog verder onderbouwen? Zeg het maar.

Ik stel voor het artikel te beperken tot een stijl in de politiek (m.n. het verwoorden wat het volk wil). Dat is de enige eerlijke invulling van het begrip. De rest wordt erg subjectief, subjectieve waarde oordelen, politiek gekleurd en dat hoort niet. Eigenlijk niet eens een stijl dus, want in een democratie zou iedere politicus dat moeten doen, behalve zij die de democratie niet willen. Daar mag men dan nog enkele eigenschappen aanhangen, nl het logische dat de zittende macht op enig moment niet meer de stem van een groot deel van het volk laat horen en aldus een lacune laat voor nieuwkomers die dat WEL doen. DAT is democratie. Het persoonlijke, danwel charismatische is in het geheel niet relevant. Bewijs daarvoor vind je bv in het feit dat Fortuyn dit werd toegedicht, maar Wilders ook. Fortuyn was veel persoonlijker, emotioneler dan Wilders en dit kan dan geen eigenschap zijn. ( vgl: Wilders kwam uit een bestaande politieke partij, Fortuyn niet) Feitelijk is het hele ding niets dan een poging een ander zwart te maken op oneigenlijke grond. Weg ermee dus. Ik wacht even op reactie en dan gaat het gedrocht op de schop.

Ik heb het twijfel-sjabloontje dat door de auteur van dit fraais was aangebracht verwijderd. Niet omdat het artikel geen vragen oproept, maar omdat een aanbrengen van een sjabloon wel een redelijke toelichting vereist - wat het bovenstaande op geen enkele manier is. Vulpes 15 apr 2008 13:45 (CEST)Reageren
Ik heb bovenstaande even goed doorgelezen. Vind ik eigenlijk wel een heel duidelijke en uitgebreide toelichting. Welk deel ervan snap je niet?83.98.229.18 22 mrt 2019 16:10 (CET)Reageren
Je reageert op een discussie uit 2008, 11 jaar geleden. Weinig kans op antwoord dus.

Over de inhoud: ik vind het stuk een simplificatie. Maar inderdaad wordt te gauw smalend geschreven over politici die luisteren naar gewone mensen. Luisteren moet een plek hebben in het democratisch proces. Maar politici moeten kiezers ook durven wijzen op tegenstrijdigheden in hun wensen. Het pakket "lagere belastingen, betere en goedkopere zorg, veiliger verkeer en hogere maximum snelheden" bestaat niet. Henk van Haandel (overleg) 22 mrt 2019 22:39 (CET)Reageren

Is het niet veel simpeler?[brontekst bewerken]

Sommige mensen zien "populisme" als een vorm van politiek bedrijven waarbij politici - eindelijk - weer luisteren naar de "gewone man" en zijn noden. Zo geformuleerd is een het een vorm van politieke hygiène waar iedere partij zich naar zou moeten meten, bijna een synoniem van politiek fatsoen.

Naar mijn waarneming is populisme een scheldwoord. Wilders zal er misschien niet zo veel moeite mee hebben om als populist gekwalificeerd te worden, maar zichzelf zal hij zich toch niet met dit woord afficheren.

Populisme heeft voor mij de klank van oneerlijkheid. De kiezer oplossingen beloven die helemaal niet kunnen. Of nog erger: de kiezer problemen aanpraten die bezijden de realiteit zijn (en vervolgens met voorstellen komen die "keihard" aan te pakken). Populisme heet de belangen van "de gewone man" (eindelijk weer) te behartigen. Maar in werkelijkheid buiten populisten gewetenloos de kennisachterstand uit van lager opgeleiden.

In feite doen populisten als de PVV hetzelfde als bedrijven met oneerlijke reclame: ze praten je een probleem aan (wasmachines die in no time vol met kalk komen te zitten ...), om je vervolgens hun oplossing aan te bieden. Natuurlijk, net als een handelaar mag een politicus een beetje overdrijven, en af en toe een ideaalbeeld schetsen, maar er is een grens waar je van oneerlijkheid moet spreken.

Populisten spelen vals. Zij exploiteren een zwakheid van het democratisch systeem.

Pas nog schreef een professor dat populisten laagopgeleiden eindelijk een stem geven. Een akelige vergissing. Laagopgeleiden lieten zich in het verleden veel effectiever vertegenwoordigen door vooral socialistische leiders, die zelf best hoogopgeleide intellectuelen konden zijn.

Rbakels (overleg) 10 mrt 2011 17:36 (CET)Reageren

Populisme betekent volgens de zuivere definitie dat het volk in het handelen centraal staat. Dat dit door veel politici als scheldwoord of iets negatiefs gebruikt wordt, zegt misschien meer over die politici. Dat jij vindt dat populisme vals spelen en liegen betekent (want dat zeg je), betekent niet dat dat ook zo is. Halve waarheden vertellen lijkt me meer inherent aan politiek, waar je af en toe een standpunt moet nuanceren, anders verwoorden of grofweg verdraaien, om het te kunnen verdedigen. Nietvoordekat (overleg) 29 jun 2011 14:40 (CEST)Reageren
De definitie van populisme bestaat niet. Laatst zei Jan Marijnissen daar nog op TV dat het begrip niet eenduidig is, en dat hij (wel degelijk) bezwaar heeft tegen het populisme dat de burger tegen beter weten in naar de mond praat. Dat dit "meer zegt over die politici" is geen argument, want ik kan me niet herinneren dat politici zichzelf ooit als populist afficheren. Dat de politiek af en toe dingen moet verdraaien is een tamelijk cynische opvatting van politiek, al respecteer ik dat iemand die iets "verkoopt" daar ook retorische middelen voor mag inzetten. Maar het populisme van Wilders - want daar hebben we het natuurlijk over - maakt er een gewoonte van om doorlopend in te haken op vage gevoelens van onbehagen om de kiezer klinkklare onzin te verkopen, zoals dat er geen gematigde islam zou bestaan, dat er "massa-immigratie" plaatsvindt (dat was dertig jaar geleden), dat de euro op zich een probleem is, dat Oost-Europeanen een structureel probleem zijn, enzovoorts. Die nieuwste zondebok is de EU met haar "dictaten", een absurd verhaal omdat juist Nederland de EU begrotingsregels heeft doorgedrukt. Dit soort mala fide populisme misbruikt ook het feit dat veel kiezers slecht geïnformeerd zijn, al was het maar omdat ze zich niet echt voor politiek interesseren. Dat maakt het moeilijk te bestrijden in het debat. Rbakels (overleg) 2 mei 2012 10:17 (CEST)Reageren
(Sorry dat de opmaak niet juist is, ik weet niet hoe dat moet) Wat NietVanDeKat zegt is werkelijk onzin. Welke partij gaat een andere nu verwijten dat wat zij voorstellen goed voor het volk is (en dus wat zijzelf voorstellen slecht is). Welke onnozelaar zou daar nu nog voor stemmen? Als politici zeggen dat een andere partij (al dan niet terecht) populistisch is, bedoelen ze dat ze mensen naar de mond praten door voorstellen te doen die voor iemand die er niet veel van kent realistisch lijken en waarmee ze dus scoren, maar feitelijk niet werken. Hun doel is op die manier veel kiezers te lokken en niet om een goed beleid te voeren. Ik denk dat uw definitie eerder slaat op het feit dat mensen die dat verwijt krijgen, de betekeis verdraaien naar "goed voor het volk" (Ik heb dat De Decker hier in Vlaanderen dat toch al horen doen). Dit maakt dat natuurlijk niet de definitie. Het toont alleen maar dat populisten het volk proberen te bedriegen. Hier door verwijten van andere partijen op een leugenachtige manier te verdraaien. Het is natuurlijk zo dat elke partij tegenwoordig wel populistisch doet (in Vlaanderen toch), maar sommige duidelijk meer dan anderen. Het kan ook zijn dat dit in de ogen van de beschuldige partij onterecht is, maar daar moet een encyclopedie zich niet mee bezig houden. Zeg gewoon wat er mee bedoelt wordt en van wie het beweerd wordt.


Overleg[brontekst bewerken]

Zouden Brimz en DS21 willen overleggen op overlegpagina i.p.v. een bewerkingsoorlog hier en elders te beginnen? Dank, JurriaanH overleg 17 mei 2012 16:50 (CEST)Reageren

Wat is de bron die gebruikt is voor "Linkspopulisten beweren vaak dat het volk wordt gediscrimineerd of arm wordt gehouden ten gunste van de rijke elite of buitenlandse markten." en de bron voor "Rechtspopulisten beweren op hun beurt dat de cultuur en identiteit van de bevolking wordt vervaagd of uitgewist door de komst van mensen met andere nationaliteiten of etniciteiten doordat hun gebruiken in de wet of openbare leven worden opgenomen."?

Waardeoordelen[brontekst bewerken]

Dit stuk zit vol waardeoordelen en moet naar mijn mening volledig verwijderd worden. Er wordt letterlijk gezegd wat "verkeerd" en "eerlijk" is. De belerende stijl past niet in het neutrale karakter van wikipedia:

Malafide populisme
Respect voor de mening van het volk is niet verkeerd, maar het begrip "populisme" wordt ook gebruikt voor de methoden van politici die het volk naar de mond praten met onhaalbare oplossingen, en die zelfs leugenachtige verhalen verspreiden over niet bestaande problemen, om vervolgens met valse voorstellen te komen om die "daadkrachtig" op te lossen. Elke politicus heeft idealen, en het is niet verkeerd om met visionaire voorstellen te komen, maar het is niet eerlijk om irreële voorstellen te doen, en zeker niet, om bijv. zondebokken te zoeken die het vervolgens moeten ontgelden.


Je hebt gelijk, gewauwel verwijderd. Joepnl (overleg) 3 jul 2012 20:54 (CEST)Reageren


Populistisch artikel[brontekst bewerken]

Als de term populisme wordt gebruikt in de politiek, gaat het onder andere zoals hierboven wordt gezegd mensen naar de mondpraten en ook om in spelen op of creëren van vijandelijke gevoelens i.p.v. rationaliteit, simplistische voorstellen doen, om politieke populariteit die vooral gebaseerd is op persoonlijkheid of een sterke leider (neem hier in Vlaanderen vb. De Wever die van populisme wordt beschuldigd als hij zich als panda verkleed), ook zullen zij deze werkwijze verdedigen door dit als kritiek van de elite te bestempelen. Zeggen dat dit niet op Wikipedia mag verschijnen omdat het een waardeoordeel inhoud, klopt niet. Het woord houdt eenmaal een waarde oordeel in en dus hoort een encyclopedie dat waarde oordeel te vermelden. (ook Van Dale vermeldt trouwens dat het minachtend gebruikt wordt.)

De huidige definitie klopt niet. Er staat dat populisme het volk centraal stelt. Zowat elke partij (buiten de racistische partijen) zullen zeggen het volk centraal te stellen, dus zijn dan alle partijen populistisch? Daarentegen maakt het populisme, net als deze definitie, een onderscheid tussen "het volk" en "de elite" en deze worden als één geheel gezien. Dat is wel een wezenlijk verschil. En vandaar is deze definitie populistisch. Er staat dat gevestigde politieke partijen bestempelen soms nieuwkomers als populistisch. Dit klopt, maar het lijkt in te houden dat partijen dit doen om nieuwkomers in een hoek te plaatsen, en is dus discutabel. Wat al zeker vast staat is dat niet enkel de gevestigde politieke partijen nieuwkomers vaak als populistische beschouwen, ook vele intelligentere mensen, waaronder journalisten, kunstenaars,... Zij menen dat het populisme (demagogie) in opmars is, en dat dat de oorzaak is. Alweer wordt hier dus het populistisch standpunt ingenomen. Er staat: "Gewoonlijk begonnen die partijen ook als "een stem" uit "het volk"." Hiermee wordt "het volk" in de populistische betekenis bedoelt (=één homogene groep, die niet de elite is). Dit klopt feitelijk niet. Het liberalisme, christendemocratie en socialisme kwamen voort uit ideologieën van filosofen, dus voor de populisten "de elite". Ten tweede lijkt het in te houden dat de populisten wel luisteren naar het volk i.t.t. de traditionele partijen. Dit is ook discutabel. En dit is zeker niet waarom men normaal gezien een partij populistisch noemt (want dan zou populisme een compliment zijn, en zo wordt het niet gebruikt). Verder staat er in de tekst "Voortaan beweerden zij uit naam van de bevolking te spreken, hun wil te kennen en deze (zoals de bedoeling is van een democratie) te willen verwezenlijken." Ook uit deze zin spreekt populisme. Zoals gezegd gaat de kritiek op het populisme niet enkel over het zeggen wat de bevolking denkt, waar wel gedeeltelijk (demagogie). Maar zeggen wat de bevolking denkt (demagogie) is niet het doel van democratische politicus. Die moet eigen goed doordachte ideeën ontwikkelen, niet gewoon zeggen wat het volk denkt, zelfs als het er een simplistische mening op nahoudt. Verder wordt ook in deze zin "het volk" als een geheel gezien in tegenstelling tot de elite. Terwijl natuurlijk de elite deel uitmaakt van het volk, en het volk helemaal niet met één stem spreekt. Ook deze opdeling is populistisch. Colazuiper (overleg) 26 mrt 2014 14:16 (CET)Reageren

Met populist Donald Trump net verkozen kun je toch wel één trend zien: populisten zijn anti-establishment. 83.85.143.141 10 nov 2016 04:35 (CET)Reageren

Wat ontbreekt bij populisme is een bedding: een ideaal van verlichting, een Groot Verhaal, verwantschap en liefde, die mensen verbindt.[brontekst bewerken]

Bovengenoemde zin komt van een historisch materialistisch kantiaans denkend iemand die zich kennelijk nooit verdiept heeft in communautarisme. Bovendien komt dit me voor als een persoonlijke mening. 83.85.143.141 2 nov 2016 21:08 (CET)Reageren

De tweede helft van het kopje ‘Kenmerken’ is hoogst impressionistisch geschreven en valt uit de toon in een encyclopedisch artikel. Het is tevens aanvechtbaar dat het ontbreken van een ‘Groot Verhaal’ van beschaving datgene is wat populisme karakteriseert. Volgens bijvoorbeeld Ayn Rand (zoals bekend zeer elitaristisch en zeer materialistisch) is beschaving juist een proces van voortdurende individualisering en staat deze zodoende haaks op het collectivisme en het groepsdenken; het streven naar eigenbelang is een essentieel kenmerk van beschaving. Populisme is een groepsideologie. Northerner (overleg) 1 feb 2017 16:54 (CET)Reageren
Die laatste zin maar weghalen, dan? De andere paragrafen in de tweede helft van de tekst onder het kopje Kenmerken moeten daarna nog nodig herschreven worden. AnarchistiCookie Overleg 1 feb 2017 20:01 (CET)Reageren
Ik zag je oproep op Wikipedia:De Commotie. Wat mij betreft gaat de hele tweede helft van die paragraaf weg en ik ben net zo vrij geweest die dan ook maar te wissen. FNAS (overleg) 9 feb 2017 15:31 (CET)Reageren

Het draait om 'de wil van het volk'[brontekst bewerken]

Het gaat niet om inhoudelijke discussies van de ideeën van politieke partijen hier aangaande populisme. Je zou qua stijl Jesse Klaver net zo goed een populist kunnen noemen als Geert Wilders. Lefort beschrijft populisme als een manier van politiek bedrijven waarbij men ervan uitgaat dat er zoiets bestaat als een volkswil, iets wat 'men' graag wil, of in ieder geval een hele grote groep. Omdat 'men' dit graag wil is de populist van mening dat deze 'volkswil' dan ook per direct omgezet zou moeten worden in wetgeving. De wetgevende macht moet deze 'volkswil' accepteren. In Nederland kan er echter geen sprake zijn van een volkswil omdat we met een zeer gedifferentieerde bevolking te maken hebben, in België is dit volgens mij ook het geval. We hebben bijvoorbeeld bijna 17 miljoen Nederlander waarvan er iets meer dan 1,3 miljoen op Wilders hebben gestemd bij de laatste verkiezingen en iets van een miljoen of net iets minder op bijvoorbeeld Klaver en Roemer. Ook Baudet heeft een deel van de stemmen gekregen, zo'n 140 duizend gok ik. Alle 4 deze partijen zeggen een 'volkswil' te vertegenwoordigen en vinden dat dit direct in wetgeving omgezet moet worden want anders wordt er niet naar 'het volk' geluisterd.

Redenen dat mensen wel denken dat er een volkswil is lijken mij logisch. De eerste reden is dat mensen in een Filterbubbel kunnen zitten en dus alleen hetgene zien dat ze willen zien.[1] Mensen zoeken dat ook op en dat is ook niet zo heel erg gek. Uit de sociale psychologie kennen we het gegeven dat mensen vaak vinden dat wat zij doen en vinden en wat goed is aan henzelf te wijten is en alles wat verkeerd is van iemand anders komt. Terwijl als iemand anders het goed doet dat toch echt niet zijn eigen verdienste zou kunnen zijn, dit noemen we de Attributiefout. Is dit dan verkeert? nee want een ieder heeft wel een blinde vlek. En ondanks dat ik deze kennis in huis heb kijk ik ook liever naar mijn eigen 'linkse kerk' en heb toch op Klaver gestemd. FryskeAmsterdammer (overleg) 30 mrt 2017 17:14 (CEST)Reageren

representatieve vs. directe democratie[brontekst bewerken]

Ik ben geen expert op dit gebied dus ik waag me niet aan een bewerking. Maar het komt mij voor dat binnen een representatieve democratie de populist een voorkeur voor directe democratie lijkt uit te willen spreken en de democratie ook 'directer' te willen laten functioneren: "als het volk dit wil dan moet dit ook geschieden. Veel populisten omarmen daarom het houden van referenda, zo zou immers de wil van het volk kunnen worden opgelegd. Dat de representatie ten doel heeft om in het politieke proces alle groeperingen gelijke rechten te geven - waarmee een dictatuur van de meerderheid wordt voorkomen, ontgaat hem of houdt hij buiten de discussie. Het valt mij op dat veel mensen/kiezers democratie zien als de wil van de meerderheid en dat is iets dat door populisten - in mijn waarneming - wordt uitgebuit. Het onbegrip wordt zo vertaald naar een verhaal over een elite die de wil van het volk negeert. Ik zou een passage over directe- en representatieve democratie willen opnemen maar mis daarvoor de kennis (en wie weet zit ik er wel helemaal naast). Misschien dat er iemand zich over kan en wil buigen? 82.217.111.143 2 jul 2017 01:06 (CEST)Reageren

De afkeer van representatie wordt al besproken, bij Taggarts definitie. FNAS (overleg) 30 okt 2017 21:48 (CET)Reageren
Jij stelt "Dat de representatie ten doel heeft om in het politieke proces alle groeperingen gelijke rechten te geven ". Dat klinkt natuurlijk heel erg leuk maar in de parlementaire democratie sluiten partijen niet voor niets compromissen en regeerakkoorden. Dat doen ze juist om anderen, juist veelal de kleinere partijen, buiten te sluiten. Sterker, partijen leggen zelfs hun eigen volksvertegenwoordigers hun wil op. Dat zou nog niet zo erg zijn als die partijen ook echt het volk vertegenwoordigden maar dat is in de praktijk nog nauwelijks het geval. Veelal zijn het kleine "ons kent ons" kliekjes die er echt de lakens uitdelen. Dat heeft nog zo weinig te maken met representativiteit, dat ik dan nog liever de dictatuur van de meerderheid heb. Verder is het idee van gelijke representatie van alle groepen natuurlijk een volstrekt onhaalbaar luchtkasteel. Het bestaat niet en zal nooit bestaan. Maatregelen hebben altijd verschillende effecten op verschillende groepen en je kunt gewoon niet met iedereen rekening houden. Wil je dat wel doen dan is de enige oplossing die een beetje in de buurt komt om die groepen geografisch te scheiden en elk hun eigen regering te geven. Denk daar maar eens over na.83.98.229.18 22 mrt 2019 15:55 (CET)Reageren

Populisme is normale politiek[brontekst bewerken]

Er is iets vreemds aan de hand met de term populisme. Want feitelijk is populisme niets meer en niets minder dan het vertalen van de wil van het volk naar de politiek arena. Feitelijk is populisme niets anders dan een ander woord voor democratie. Het gekke is echter dat de zittende politieke partijen en politici , die hoog opgeven zelf democratisch te zijn, het synoniem "populisme" als negatieve aanduiding misbruiken. En wel tegenover een ieder die kritiek heeft op het democratische gehalte van deze zittende partijen en politici. Zij doen dit bewust om zo te kunnen suggereren dat het de betreffende criticus ontbreekt aan een eigen visie en idealen en slechts een opportunist is. Vreemd genoeg zijn de partijen en de ideologieën van diezelfde zittende politici in het verleden veelal ook voortgekomen uit kritiek op de toen zittende macht, met de eis dat de macht meer naar het volk moest luisteren. Echter eenmaal op het fluweel gezeten blijken veel van deze "Volks"-vertegenwoordigers vaak al snel hun eigen "idealen" en stokpaardjes belangrijker te vinden dan de wens van het volk, om vervolgens doof te worden voor de kritiek die zij daar op ontvangen. Om jezelf als "vertegenwoordiger" van het Volk dan serieus te kunnen blijven nemen zit er psychologisch en politiek niets anders op dan de criticus van repliek te dienen door hem of haar tot valse profeet te benoemen. En daar gebruik je dan het woordje "populist" voor. Maar met de werkelijke betekenis van het woord heeft dat allang niets meer te maken. Dat politici desalniettemin toch wegkomen met misbruik van dit woord geeft slechts aan hoe makkelijk mensen zich door dit soort retoriek laten misleiden. In ieder geval zijn ze erin geslaagd om ook de politicologie in een definitie van het woord te laten geloven dat alles behalve overeenkomt met wat volgens mij wel de zuivere betekenis van het woord is (zoals ik die in het begin van dit overlegartikel heb beschreven). Waardoor de misbruik van dit woord zelfs binnen het "Wetenschappelijke" Wikipedia mogelijk lijkt te zijn geworden.83.98.229.18 22 mrt 2019 15:42 (CET)Reageren

Om dit artikel te verbeteren wil ik een aantal academische bronnen over populisme gebruiken, om duidelijk en helder uit te leggen wat het fenomeen nu eigenlijk inhoudt. Hiermee wil ik dus de gedeeltes over de geschiedenis, de kenmerken en de discussie uitbreiden. Ik wil de volgende bronnen hiervoor gebruiken: Albertazzi, D. and McDonnell, D. (2007) “Twenty-first century populism: The spectre of Western European democracy”. Springer. Freeden, M., Stears, M., Mudde, C., & Kaltwasser, C. (2013) “Populism.” The Oxford Handbook of Political Ideologies. : Oxford University Press. https://www.oxfordhandbooks.com/view/10.1093/oxfordhb/9780199585977.001.0001/oxfordhb-9780199585977-e-026. Consulted on 7 April 2020 Kaltwasser, C., Taggart, P., Espejo, P., Ostiguy, P., & Ostiguy, P. (2017). “Populism: A Socio-Cultural Approach.” The Oxford Handbook of Populism. : Oxford University Press https://www.oxfordhandbooks.com/view/10.1093/oxfordhb/9780198803560.001.0001/oxfordhb-9780198803560-e-3. Consulted on 7 April 2020 Kaltwasser, C., Taggart, P., Espejo, P., Ostiguy, P., & Weyland, K. (2017). “Populism: A Political-Strategic Approach.” The Oxford Handbook of Populism. : Oxford University Press. Retrieved 13 Dec. 2019, from https://www.oxfordhandbooks.com/view/10.1093/oxfordhb/9780198803560.001.0001/oxfordhb-9780198803560-e-2. Consulted on 7 April 2020 Otjes, S. and Louwerse, T. (2015), Populists in Parliament. Polit Stud, 63: 60-79. doi:10.1111/1467-9248.12089 Rooduijn, M. (2019). “De ideologie van Forum voor Democratie”. Stuk Rood Vlees http://stukroodvlees.nl/de-ideologie-van-forum-voor-democratie/. Consulted on 7 April 2020 Wodak, R., & Khosravinik, M. (2013). Dynamics of Discourse and Politics in Right-wing Populism in Europe and Beyond: An Introduction. In R. Wodak, M. Khosravinik & B. Mral (Eds.). Right-Wing Populism in Europe: Politics and Discourse London: Bloomsbury Academic https://www.bloomsburycollections.com/book/right-wing-populism-in-europe-politics-and-discourse/ Consulted on 7 April 2020

Populisme en democratie[brontekst bewerken]

Wat ik bij dit artikel node mis is de vermelding dat democratie en bijzondere vorm van populisme is. Bij populisme staat de wil van het volk centraal, bij democratie krijgt het volk daarboven op het recht die wil middels stemmingen direct tot uitdrukking te brengen. Een democratie die zijn fundament niet vindt in het populisme is een schijndemocratie.77.60.121.89 11 aug 2020 16:28 (CEST)Reageren

  1. [2]