Siege (boek)
Siege | ||||
---|---|---|---|---|
Auteur(s) | James Mason | |||
Land | Verenigde Staten | |||
Oorspronkelijke taal | Engels | |||
Genre | neo-nazi literatuur | |||
Uitgever | Iron March | |||
Uitgegeven | 1992 | |||
Pagina's | 563[1] | |||
|
Siege is een verzameling essays, geschreven door de Amerikaanse neonazi James Mason. De teksten zijn oorspronkelijk in de jaren tachtig voor de nieuwsbrief van het "nationaalsocialistisch bevrijdingsfront" opgetekend, maar werden rond 2015 herontdekt.[1][2] Mason was gedesillusioneerd door de "massabenadering" tot het nationaalsocialisme en verdedigt in het boek een terroristische politieke strategie.
Invloed[bewerken | brontekst bewerken]
Siege in Nederland[bewerken | brontekst bewerken]
Het gedachtegoed van Siege wordt ook wel "Siege-cultuur" genoemd.[2] De Nederlandse Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid waarschuwde in 2021 voor deze politieke ideologie.[2][3] Een paar honderd Nederlandse jongeren zouden de ideologie aanhangen en bespreken in chatgroepen.[2]
Siege in het buitenland[bewerken | brontekst bewerken]
Siege was volgens een Brits onderzoeksinstituut een centrale inspiratiebron voor verschillende extreemrechtse terreuraanslagen in het Verenigd Koninkrijk.[4] Ook was het boek verplichtte kost voor aspirerende leden van de Amerikaanse neonazi-terreurgroep Atomwaffen Division.[1]
De internetmeme "lees Siege" was in 2017 populair op sociale media.[5]
Verwijzingen[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]
- Damen, Fleur en Haro Kraak, "Een gewelddadige cultuur die doordrenkt is van een geromantiseerd ondergangsdenken", De Volkskrant, 2 december 2021.
- Lee, Benjamin, "Siege Culture And Accelerationism In The UK". Centre for Research and Evidence on Security Threats (7 juni 2022). Gearchiveerd op 27 juni 2022. Geraadpleegd op 4 oktober 2022.
- Ware, Jacob, "Siege: The Atomwaffen Division and Rising Far-Right Terrorism in the United States". International Centre for Counter-Terrorism (9 oktober 2019). Gearchiveerd op 25 november 2019. Geraadpleegd op 3 oktober 2022.
Noten[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ a b c Ware 2019, p. 6.
- ↑ a b c d e Damen en Kraak 2021.
- ↑ Dreigingsbeeld Terrorisme Nederland 55. Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (26 oktober 2021).
- ↑ Lee 2022.
- ↑ James Mason. Southern Poverty Law Center. Gearchiveerd op 17 juni 2019. Geraadpleegd op June 16, 2019.