Strontiumoxide

Strontiumoxide
Structuurformule en molecuulmodel
Kristalstructuur van strontiumoxide
Strontiumoxide-poeder
Algemeen
Molecuulformule	SrO
IUPAC-naam	strontiumoxide
Andere namen	strontia, strontiummonoxide
Molmassa	103,6194 g/mol
SMILES	[O-2].[Sr+2]
InChI	1S/O.Sr/q-2;+2
CAS-nummer	1314-11-0
EG-nummer	215-219-9
PubChem	73975
Wikidata	Q418413
Beschrijving	Kleurloos of wit kristallijn poeder
Vergelijkbaar met	magnesiumoxide
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Gevaar
H-zinnen	H314
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P280 - P305+P351+P338 - P310
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vast
Kleur	kleurloos-wit
Dichtheid	4,70 g/cm³
Smeltpunt	2531 °C
Kookpunt	> 3000 °C
Onoplosbaar in	aceton, di-ethylether
Brekingsindex	1,810
Thermodynamische eigenschappen
ΔfHos	−592,0 kJ/mol
Sos	57,2 J/mol·K
Cop,m	44,3 J/mol·K
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Strontiumoxide of strontia is een anorganische verbinding van strontium en zuurstof, met als brutoformule SrO. De stof komt voor als een kleurloos of wit kristallijn poeder, dat met water reageert tot strontiumhydroxide. Het is een sterk basisch oxide.

Synthese

Het kan bereid worden door elementair strontium te verhitten in aanwezigheid van dizuurstof:

${\ce {2Sr + O2 -> 2SrO}}$

Indien het gewoon in de lucht verbrand wordt, ontstaat een mengsel van strontiumoxide en strontiumnitride. Op dezelfde manier als calciumoxide uit calciumcarbonaat bereid wordt, kan strontiumoxide ook gevormd worden door ontleding van strontiumcarbonaat:

${\ce {SrCO3 -> SrO + CO2}}$

Toepassingen

Strontiumoxide wordt sinds 1970 gebruikt in de kathodestraalbuis van televisietoestellen. Met de opkomst van de lcd-schermen is het gebruik hiervan sterk verminderd.

Zie ook

• Strontiumperoxide

Externe link

• (en) MSDS van strontiumoxide