Naar inhoud springen

Wereldkampioenschap trial 2014

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wereldkampioen Toni Bou

Het FIM Wereldkampioenschap trial 2014 werd tussen 12 april en 7 september gereden, waarbij de rijders in 12 wedstrijden verdeeld over 8 locaties uitkwamen. Het WK eindigde met de achtste wereldtitel op rij voor de Spaanse rijder Toni Bou, die zijn landgenoten Adam Raga en Albert Cabestany achter zich liet. Bou slaagde er in 7 van de 12 wedstrijden te winnen, bij de andere 5 eindigde hij op de tweede plaats. Raga op zijn beurt won 4 wedstrijden, behaalde 6 keer een tweede plaats en 1 keer een derde.

Eindklassement[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Naam Vlag van Australië
AUS
Vlag van Australië
AUS
Vlag van Japan
JAP
Vlag van Japan
JAP
Vlag van Europa
EUR
Vlag van Europa
EUR
Vlag van Italië
ITA
Vlag van België
BEL
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van Spanje
ESP
Vlag van Spanje
ESP
Totaal
1 Vlag van Spanje Toni Bou (Montesa) 17 20 17 17 - 17 20 20 20 20 17 20 20 225
2 Vlag van Spanje Adam Raga (GasGas) 13 17 20 20 - 20 17 17 17 17 20 15 17 210
3 Vlag van Spanje Albert Cabestany (Sherco) 10 13 13 15 - 15 15 15 15 9 13 17 13 163
4 Vlag van Spanje Jeroni Fajardo (Beta) 15 15 11 11 - 7 13 11 13 15 15 13 15 154
5 Vlag van Japan Takahisa Fujinami (Montesa) 20 10 15 13 - 10 10 13 11 11 10 11 11 145
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk James Dabill (Beta) 11 11 10 6 - 9 11 10 10 13 6 6 10 113
7 Vlag van Spanje Jorge Casales (GasGas) 7 9 9 9 - 13 7 7 7 10 11 9 9 107
8 Vlag van Frankrijk Alexandre Ferrer (Sherco) 8 6 8 8 - 8 4 9 9 7 9 10 6 92
9 Vlag van Spanje Pol Tarres (Sherco) 9 7 6 5 - 6 9 3 5 5 8 8 8 79
10 Vlag van Italië Matteo Grattarola (GasGas) - - - - - 11 8 8 4 8 7 7 7 60
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Michael Brown (GasGas) 5 2 - - - 2 6 6 8 6 3 5 4 47
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alexz Wigg (GasGas) 4 5 4 - - 4 3 4 6 3 5 3 3 44
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Sheppard (Beta) 3 4 1 2 - 5 1 5 3 4 2 4 5 39
14 Vlag van Zweden Eddie Karlsson (Montesa) 6 8 - 4 - 1 5 1 2 2 1 2 2 34
15 Vlag van Japan Tomoyuki Ogawa (HRC-Honda) - - 3 10 - - - - - - - - - 13
16 Vlag van Japan Fumitaka Nozaki (Yamaha) - - 5 7 - - - - - - - - - 12
17 Vlag van Japan Kenichi Kuroyama (Yamaha) - - 7 3 - - - - - - - - - 10
14 Vlag van Frankrijk Loris Gubian (Ossa) 1 1 - - - 3 - - - - 4 - - 9
15 Vlag van Spanje Pere Borrellas (GasGas) 2 3 - - - - 2 - - - - - - 7
16 Vlag van Japan Tsuyoshi Ogawa (Beta) - - 2 1 - - - - - - - - - 3
17 Vlag van België Maxime Warenghien (Sherco) - - - - - - - 2 - - - - - 2

Wedstrijdoverzicht[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Land Datum Naam circuit Winnaar
1 Vlag van Australië AUS 12 april Maldon Takahisa Fujinami (Montesa)
2 Vlag van Australië AUS 13 april Maldon Toni Bou (Montesa)
3 Vlag van Japan JAP 26 april Twin Ring Motegi Adam Raga (GasGas)
4 Vlag van Japan JAP 27 april Twin Ring Motegi Adam Raga (GasGas)
5 Vlag van Europa EUR 24 mei Ile Rousse (Corsica) geen winnaar
6 Vlag van Europa EUR 25 mei Ile Rousse (Corsica) Toni Bou (Montesa)
7 Vlag van Italië ITA 1 juni Alagna Toni Bou (Montesa)
8 Vlag van België BEL 13 juli Comblain au Pont Toni Bou (Montesa)
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 19 juli Nord Vue Toni Bou (Montesa)
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 20 juli Nord Vue Toni Bou (Montesa)
11 Vlag van Frankrijk FRA 27 juli La Mongie Adam Raga (GasGas)
12 Vlag van Spanje ESP 6 september Arnedo Toni Bou (Montesa)
13 Vlag van Spanje ESP 7 september Arnedo Toni Bou (Montesa)