Wereldkampioenschap trial 2018 (mannen)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Voor de vrouwencompetitie zie Wereldkampioenschap trial 2018 (vrouwen)
Twaalfvoudig wereldkampioen en titelverdediger Toni Bou

Het FIM Wereldkampioenschap trial voor mannen 2018 werd tussen 20 mei en 23 september gereden, waarbij de rijders in 9 wedstrijden verdeeld over 8 landen uitkwamen.

Titelverdediger was de Catalaan Toni Bou (HRC Montesa), die opnieuw de beste kaarten had en zijn twaalfde opeenvolgende wereldtitel op zijn naam schreef. Op de wedstrijden in Japan na won hij alle wedstrijden. Voormalig wereldkampioen (2005, 2006) Adam Raga, die sinds 2007 de "eeuwige tweede" was werd dit jaar verslagen door Jeroni Fajardo, die de tweede plaats in de eindstand opeiste en Raga naar de derde plaats verdrong.

Klassement[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Naam Vlag van Spanje
ESP
Vlag van Japan
JAP
Vlag van Japan
JAP
Vlag van Andorra
AND
Vlag van Portugal
POR
Vlag van Frankrijk
FRA
Vlag van België
BEL
Vlag van Verenigd Koninkrijk
GBR
Vlag van Italië
ITA
Totaal
1 Toni Bou 20 13 17 20 20 20 20 20 20 170
2 Jeroni Fajardo 15 20 13 15 17 17 10 10 15 132
3 Adam Raga 11 17 15 11 11 13 17 17 17 129
4 Jaime Busto 17 11 20 13 15 15 13 9 11 124
5 Albert Cabestany 9 9 11 17 13 10 9 11 13 102
6 Takahisa Fujinami 8 15 7 4 8 11 15 13 10 91
7 James Dabill 10 8 10 9 10 4 11 8 9 79
8 Jorge Casales 13 10 9 10 7 5 6 6 7 73
9 Miquel Gelabert 6 6 8 8 6 9 4 15 8 70
10 Jack Price 7 5 5 6 3 6 7 7 6 52
11 Benoit Bincaz 5 4 6 7 5 3 3 5 3 41
12 Franz Xaver Kadlec 3 3 4 5 4 2 8 4 5 38
13 Oriol Noguera 4 2 9 7 5 3 4 34
14 Alexandre Ferrer 2 3 8 2 15
15 Kenichi Kuroyama 7 1 1 9
16 Tomoyuki Ogawa 2 3 5
17 Iwan Roberts 1 2 2 5
18 Fumitaka Nozaki 1 2 3

Wedstrijdoverzicht[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Land Datum Naam circuit Winnaar
1 Vlag van Spanje ESP 20 mei Camprodon Toni Bou
2 Vlag van Japan JAP 3 juni Twin Ring Motegil Jeroni Fajardo
3 Vlag van Japan JAP 4 juni Twin Ring Motegil Jaime Busto
4 Vlag van Andorra AND 17 juni Sant Julia de Loria Toni Bou
5 Vlag van Portugal POR 24 juni Gouveia Toni Bou
6 Vlag van Frankrijk FRA 15 juli Auron Toni Bou
7 Vlag van België BEL 22 juli Comblain au Pont Toni Bou
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 2 september Silsden Toni Bou
9 Vlag van Italië ITA 16 september Arco di Trento Toni Bou

Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]